ÖZƏK

is.
1. Bitki gövdəsinin və ya kökünün daha yumşaq olan daxili mərkəzi hissəsi.
2. Çibanın, çirkli yaranın ortasında olan bərk iltihablı hissə. Çibanın özəyi.
□ Özək bağlamaq – bax özəkləmək. Yara özək bağladı.
3. Böyük bir birləşmənin əsas tərkib hissəsini təşkil edən kiçik təşkilat qrupu; əsas, özül.
[Barat:] Dərsdən sonra özəyimizin iclasını çağırmışam. C.Cabbarlı.
Dilşad özək iclaslarında … müəyyən çıxışlarda bulunur, ümumun təqdirini qazanırdı. T.Ş.Simurq.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÖZƏK özək bax təşkilat 1
ÖZCÜYƏZ
ÖZƏKLƏMƏ

Digər lüğətlərdə

аффина́ж ири́дистый метиза́ция недоразвитость шве́ллер голосо́к до отва́ла потеря́ть лицо пресс-слу́жба смола́чивание Эри́нии acupressure boxed fistuliform flour-dresser gauntry hership hylotheism neurobiology Roman Empire бугель обвисший одалиска песенник разболтать