BEÇƏ

is. [ fars. ]
1. Bala.
2. Çolpa, cavan xoruz.
Siz sərv kimi sərkəş olub böylə boy atdız; İllik beçətək banlayaraq, xalqı oyatdız. M.Ə.Sabir.
Dan atınca xoruz, beçələr banlar. A.Şaiq.
Xalq ehtiyac içində əziyyət çəkdiyi zaman, Tərlan ağınabozuna baxmadan, beçədən, əmlikdən kəsdirib yeyirdi. M.Hüseyn.

3. Cavan bal arısı.
□ Beçə vermək – bax beçələmək.
[Piri kişi:] Yaxşı vaxtında gəlmişik, bu saat buranın arısı beçə verəcəkdir. S.S.Axundov.
Arılar beçə verən zaman kənd adamı meşəni dolanar, bu arı pətəklərindən tapar, hər birisindən pudlarla bal götürərdi. S.Rəhimov.

Beçə balı – cavan arının balı, təmiz ağ bal.
Gülpərinin İdris üçün saxladığı beçə balı, motal pendiri və kərə yağı Əlyarovun çox xoşuna gəldi. M.Hüseyn.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BEÇƏ BEÇƏ (cavan xoruz) Dan açınca xoruz, beçələr banlar (A.Şaiq); ÇOLPA [Məsimov:] Adamın çolpa kəsməyə əli gəlmir (H
  • BEÇƏ arı
  • BEÇƏ çolpa — xoruz

Etimologiya

  • BEÇƏ Farscadır, “uşaq, kiçik, bala” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
BEÇÇƏ
BEÇƏDAN

Digər lüğətlərdə

двузна́чный захлами́ть изгрязня́ть подпля́сывание предъяви́тельский смежи́ть чеба́к вы́ломиться выплёскиваться го́мик заскирдо́вывание литурги́ческий обасурма́нивать перела́вливаться проникнове́нный расста́виться расхва́ливать фило́н шально́й диаметр ink-well range-card rock wallaby метонимия фортиссимо