RƏBT

is. [ ər. ]
1. Bağlama, ilişdirmə.
□ Rəbt etmək – bağlamaq, ilişdirmək, əlaqələndirmək. İki sözü bir-birinə rəbt edə bilmir.
2. Əlaqə, münasibət, aidiyyət.
“Şərqirus” qəzetinin söhbətini mən burada ondan ötrü açdım ki, bu söhbətlərin “Molla Nəsrəddin” tarixinə çox yavıq rəbti var. C.Məmmədquluzadə.

RƏBİÜLƏVVƏL
RƏCƏB

Digər lüğətlərdə

бесчи́нный Близне́ц вздорожа́ние вуа́лька затормоши́ть негаси́мый офице́рство помочи́ться скепти́чно среднегодово́й три... боепита́ние доложи́ть зуд неразу́мие по́стность центросо́ма air-base Greenock Holland Hosea larder measuring out quackery shoad