RƏFAQƏT

is. [ ər. ] Yoldaşlıq, dostluq.
Yox ikən sənlə bir rəfaqətimiz; Nərədəndir bu rütbə hörmətimiz?! M.Ə.Sabir.
Yoxdur insafü sədaqət bizdə; Nə də düz-doğru rəfaqət bizdə. A.Səhhət.

□ Rəfaqət etmək1) yoldaşlıq etmək.
[Xədicəyə] rəfaqət edəcəkdim. S.Hüseyn;

2) məc. həmişə bir yerdə olmaq, bərabər olmaq, müşayiət etmək.
RƏF₁
RƏFEDİCİ

Digər lüğətlərdə

дави́ловка ковроде́л матро́сиха пароди́стка примышля́ться прислу́жница прома́ять тёпленький ши́льничествовать я́хонтовый бонапарти́ст во́доросли всепроща́юще горе́лый рачо́к эве́ны Awol bill of lading elbow-circle mesmeric rebeldom гранатомёт дуралей прозвонить ревизовать