RÜKU

is. [ ər. ] din. Namazda əlləri dizlərə dayayıb əyilmə hərəkəti.
Qünut, rükum, bir də səcdəm səhv olsa; Neyləsəm, səhihdi namazım mənim. Aşıq Ələsgər.

RÜKN
RÜMUZ

Digər lüğətlərdə

авали́ст допива́ть зака́л махина́тор надклепа́ть пересви́стывание полинези́йка помо́чь протолка́ть хрипу́н за́валь песе́ц растере́ться хетчбе́к эфио́п back-cast breakthrough febricity parking meter server sister ships unsettle wonderwork инокулировать охнуть