RÜSVAYÇILIQ

is. Rüsvayedici iş, hərəkət, hal; rəzalət, biabırçılıq; eyib gətirən şey.
[Qadın:] Nə istəyirsən istə, məni bu rüsvayçılıqdan qurtar! M.S.Ordubadi.
Sədəf ölümə razı olar, ancaq rüsvayçılığa yol verməz. M.Hüseyn.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • RÜSVAYÇILIQ rüsvayçılıq bax biabırçılıq
  • RÜSVAYÇILIQ namussuzluq — şərəfsizlik — abırsızlıq — üzüqaralıq — bədnamlıq
RÜSVAYÇI
RÜSVAYEDİCİ

Digər lüğətlərdə

вы́платить дёрганый зверова́ть исхуде́ть како́й нару́чный не в счёт обрива́ть опрессо́вочный острожи́ть пескостру́йный предбу́дущий прома́лчивать сенсибилиза́ция сы́змальства тюле́ний па́щенок самолётик coati-mondi mopish stair rails windfall взлёт взмывать вуалетка