SƏBT

is. [ ər. ] : səbt etmək – qeyd etmək, yazmaq.
Od tutar kağızlar, alışar qələm; Səbt etsələr hər tumara dərdimi. Q.Zakir.
Zəbani-ərzi-halə cürətim yoxdur, deyim, axır; Bu üzdən səbt edib dərdi-dilim tumarə, göndərdim. S.Ə.Şirvani.

Səbt olunmaq – qeyd edilmək, yazılmaq.
Çox şairlərin əşarı [Mirzə Səfərin] sinə dəftərində səbt olunmuşdu. Ə.Haqverdiyev.

SƏBRÜ QƏRAR
SƏBUHİ
OBASTAN VİKİ
Səbt (termin)
Səbt — Ərəb dilində "sabit" və "sağlam" mənalarını verən kəlmədir. Hədis elmində etibarlı şəxsləri tərif etmək üçün istifadə edilən ümumi bir ifadədir. "Səbtun" şəklində tək işlədildikdə tədilin üçüncü mərtəbəsinə, "səbtun-səbtun" şəklində təkrarən işlədildikdə tədilin ikinci mərtəbəsinə dəlalət edir. == İstinadlar == == Həmçinin bax == Hədis == Xarici keçidlər == Hədis elmi. hadis.313news.net Arxivləşdirilib 2013-05-31 at the Wayback Machine (az.) Dini terminlər lüğəti.

Digər lüğətlərdə

воспрети́тельный заме́с консистоме́тр намота́ться однобра́чие передира́ние сорва́ть бить ключо́м гомоге́нность делеги́рование зме́йка неумоли́мо отпрессова́ть плебе́й почи́вшая Brasilia communicator gryllotalpa heaver unlopped vibrant исторический колоратура подурачиться сонник