SXOLÁSTİKA

[ lat. scholasticus, əsli yun. shole – məktəb]
1. Orta əsr fəlsəfəsində kilsə ehkamlarına mücərrəd, formal məntiqi dəlillərlə haqq qazandırmaq məqsədini daşıyan hakim cərəyan.
2. məc. Real həyatdan, təcrübədən uzaq olan; boş, formal.
3. məc. Boş mühakimə, həyat və təcrübədən uzaq formal bilik; əzbərçilik, əllaməlik.
SXOLÁSTİK
SICAQ
OBASTAN VİKİ
Sxolastika
Sxolastika (yunanca "schole" – elmi söhbət, məktəb) – dini fəlsəfə tipi. Hərfi mənada "məktəb fəlsəfəsi" deməkdir. Orta əsrlər dövrü üçün xarakterikdir. Sxolastlar xristianlıq dini etiqadını rasionallıqla əsaslandırmağa və sistemləşdirmək niyyətində idilər. Bunun üçün isə onlar antik filosofların ideyalarından istifadə edirdilər. Teologiyaya üstünlük vermək, ehkamçı ilkin şərtləri rasionalist metodika ilə birləşdirmək və formal məntiq problemlərinə maraq sxolastikanın səciyyəvi cəhətləridir. Orta əsrlərdə ən çox Qərbi Avropada inkişaf etmişdir. Sxolastikanın kökləri son antik fəlsəfəsinə, xüsusilə Proklın görüşlərinə gedib çıxır. == Sxolastismin dövrləri == Sxolastism üç dövrə bölünür. Erkən sxolastika Orta sxolastika və ya Klassik sxolastika Müasir sxolastikaErkən sxolastikaya (IX-XIII əsrlər) neoplatonizmin təsiri olmuşdur (Kenterberili Anselm, İbn Sina, İbn Rüşd, Akvinalı Foma ) Klassik sxolastika dövründə (XIV-XV əsrlər) xristian aristotelizmi (Böyük Albert), üstün idi.

Digər lüğətlərdə

задохнуться микрочи́п по́льзовать прису́тствие приту́пленность фланкёр бронежиле́т винто́вочка воздушная поду́шка дели́ться копа́лы понапра́сну пылеводонепроница́емость саморазряди́ться порфира ухта anacoluthic drawbridge entropy Neo-Hebraic stocking mask thrilling безлюдье стандартный условность