SİFƏTCƏ

sif. Sifətinə görə, üzdən, sifətdən, sifət cəhətdən.
[Musa] vücudca sağlam, boyca uca və sifətcə yapışıqlı idi. Ə.Vəliyev.
Ağayar ucaboylu, sifətcə çox yapışıqlı, yaşı təzəcə qırxı ötmüş qarınlı bir kişi idi. Ə.Əbülhəsən.

SİFƏT₂
SİFÓN

Digər lüğətlərdə

бессо́вестная вентили́ровать достове́рность молока́нин соревнова́ться тача́ние узо́ристость а́ленький драпри́ накача́вшийся приорите́тный черёмушный ассекурация battle battle-axe by-term Celia genuant osselet Roanoke Slav оглянуться погодки подуматься умудриться