SPORTÇU

is. Sportu peşə etmiş adam, müntəzəm surətdə sportla məşğul olan adam; idmançı.
[Səlim:] Darülfünun sportçuları arasında özünün qüvvəti ilə məşhur idi. S.Hüseyn.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • SPORTÇU sportçu bax idmançı
SPORT
SRAĞAGÜN

Digər lüğətlərdə

Го́споди зала́мывание патриарха́льно приме́рка разглаша́тель голо́вчатый и десятери́чное ленингра́дец обру́бщик переэкзамено́вываться сорганизова́ться фильтра́т я́годный быдло вне admissible binary weapon dacry- decapacitate Loyalties proverbialist scoop neck вольнонаёмный додумываться онколог