TABAŞİR

is. [ fars. ] Kimya, rezin və s. sənaye sahələrində işlədilən yumşaq ağ əhəngdaşı.
// Həmin əhəngdaşının yazmaq, bir şeyi ağartmaq və s. üçün işlədilən parçası, tozu və ya məhlulu. Divarı tabaşirlə ağartmaq.
– Semyonov lövhədə tabaşirin saat mexanizmi kimi ahəngdar şəkildə taqqıldamasından dərsin necə keçdiyini müəyyənləşdirərdi. İ.Şıxlı.

◊ Tabaşir dövrü geol. – mezozoy erasının üçüncü geoloji dövrü.
TABASARANLAR
TABAŞİRLİ

Digər lüğətlərdə

в ряд жаренка мнемоте́хника перетрепа́ть перече́рчивание плачея подслепова́тость по́иск приби́вка баламу́тный па́мять сердца перегреба́ть политкаторжа́нин поро́дность почто́ прямолине́йность кап трощить Guelphic immigrate mishear бисерина горицвет многомиллионный нетребовательный