1. məch. Nəfəs ala bilməmək, nəfəsi kəsilmək, nəfəsi tutulmaq.
[Qurban:] Aşağıya getmək çox çətindir, neftin qoxusundan nəfəs tıxanır.
Ağayar boğazı tıxanmış kimi susdu.
2. f. Yapışan, özlü, qəliz, qatı bir şeyin içinə batmaq.
[Atakişi:] Bir yerdə xırtdəyədək tıxandıq [palçığa].
3. f. Dar, darısqal bir yerdə yerləşmək.
Qonaqlar Səfərin xatiri üçün bu dar, çubuq otağa tıxanıb qalmışdılar.
[Nofəl atlılara:] Orada düşmənin sağ cinahı tar-mar oldu. Siz isə qoyun kimi bura tıxanıbsınız!