UÇMA₁

Uçmaq1”dan f.is.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • UÇMA dağılma — devrilmə — yıxılma
  • UÇMA buğlanma — buxarlanma
  • UÇMA sərilmə — sərələnmə — yayılma
  • UÇMA qalxma — pərvazlanma — yüksəlmə
  • UÇMA çapma — qaçma
  • UÇMA ötmə — keçmə
  • UÇMA düşmə — tökülmə
  • UÇMA süzmə
UÇMA₂
UÇMAQ₂
OBASTAN VİKİ
Uçma
Uçma- (rus. обрушение, ing. foundering) qırılmaların yaranması və qırılma boyunca əv­vəllər formalaşmış tektonik struk­turların hissələrinin düşməsi pro­sesi.
Uçmaq
Uçmaq - türk və altay mifologiyasında cənnət. Uçmağ (Uçmak, Ocmah, Uçmax) olaraq da deyilər. Əleyhdarı Tamaqdır. Ölümdən sonra yaxşı insanların mükafat olaraq gedəcəyi yer. Yaşıllıqlarla və nemətlərlə doludur. İşıq dolu bir məkandır. Hər inancda ölümdən sonra yaxşı insanların gedəcəyi gözəl bir dünya və ya məkan vəd edilir. Uçmaq sözü türk mədəniyyət tarixində bir dövr "cənnət" sözündən çox daha çox istifadə edilmişdir və daha məşhurdur. Yunus Əmrənin sətirlərində tez-tez rast gəlinən bir sözdür. Anlayışın əsasında, ruhun bədəni tərk etdiyi zaman "uçan quş" qılığında olduğuna dair köhnə türk inancları vardır.

Digər lüğətlərdə

аза́ртничать безгре́шность в зави́симости от ко́мпас кристаллови́дный молча́лины на часа́х надко́стный напу́тывать нравоописа́тель сме́нность ханты́йка дострига́ться забронировать сме́лость та́волговый паче пионир farinose freckle primogenitive relegate напропалую неизъяснимый непосредственный