1. Yük vurmaq, yük qoymaq, yüklə doldurmaq. Vaqonu (gəmini, maşını) yükləmək.
– Körpünün sol tərəfində dayanmış gəmiyə taxta-şalban yükləyirdilər.
// Dalına yük vurmaq, yük çatmaq. Atı yükləmək. Dəvəni yükləmək. – [Molla] səhər tezdən durub xiyarı dərir, eşşəyə yükləyib şəhərə tərəf yola düşür. “M.N.lətif.
” Mağıl keçən vaxtlar dəvə karvanları düzülürdü yola, ticarət malını yükləyirdik dəvələrə.
// Aparmaq (daşımaq) üçün vermək.
[Firidun bəy:] Əlacım kəsildi, getdim, [Anna Petrovna] oradan bir neçə əskiüsgüdən alıb məni yüklədi.
2. məc. Üzərinə çox iş qoymaq, çox iş tapşırmaq, vəzifəsini, işini ağırlaşdırmaq. Yazığı o qədər yükləyiblər ki, heç vaxtı qalmır.
3. xüs. Elektrik enerjisi vermək (bir cismə, cihaza və s.-yə). Batareyanı yükləmək. Akkumulyatoru yükləmək.