ZƏDƏLİ

sif. Zədəsi olan, zədə dəymiş; əzik. Zədəli yer. Zədəli bədən.
– Qarı isə ömrünün son çağında onun dərdini dinləyən adama zədəli qəlbi ilə hörmət bəsləyir. S.Rəhimov.
Qayçılayanlar isə şüşə kimi ağ, qara salxımları zədəli gilədən təmizləyirdilər. Mir Cəlal.

// məc. Yaralı.
Bu əllər yad əlidi; Köməyim dad əlidi; Gedirsən, tez qayıt gəl; Ürəyim zədəlidi. (Bayatı).

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ZƏDƏLİ əzik — yaralı — sınıq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • ZƏDƏLİ ZƏDƏLİ – SAĞLAM Qayçılayanlar isə şüşə kimi ağ, qara salxımları zədəli gilədən təmizləyirdilər (Mir Cəlal); Gənc sağlam salxımları bir tərəfə qoydu (“
ZƏDƏLƏNMİŞ
ZƏDƏLİLİK

Digər lüğətlərdə

вес дозна́ние монологи́ческий патрона́льный подта́лкиватель прибау́тка путево́й ультраконсервати́вный благосостоя́ние лиза́ние отсто́йник раздира́ющий сало́нность болона конфискация куманин сениор 'nuf cooperativity homochromic short-term иждивенство наказание погодный скальпель