BOĞAZLAMAQ

f.
1. Boğazından yapışmaq (tutmaq, yaxalamaq).
Vəznəli kişi qorodovoylara qışqırdı, tez məhkumu boğazladılar. Mir Cəlal.

2. Boğazını kəsmək, boğazını üzmək, boğmaq. Tülkü toyuğu boğazladı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BOĞAZLAMAQ BOĞAZLAMAQ (boğazından yapışmaq) Tutub boğazladı nəhayət onu; Qanrıldı çalmağa, çala bilmədi (M.Rahim); XIRPALAMAQ Əsəd tələsik qapını açan kimi Nəbi
  • BOĞAZLAMAQ tutmaq — yaxalamaq
  • BOĞAZLAMAQ kəsmək — üzmək
BOĞAZLAMA
BOĞAZLANMAQ

Digər lüğətlərdə

голомя́нка досмо́тровый каду́шечный стра́нничество табаке́рочный уже́ль четвероку́рсница брю́чный воспреще́ние озорнича́ть протра́вливаться скорогово́ркой трубово́з радиус -ship acetum curmurring goglet indemnity nitrogen-gathering plants rooted rundle venerate погорячиться составляться