BÖHTANÇI

is. Böhtan söyləyən, böhtanla məşğul olan, başqasının üstünə böhtan atan, şər atan adam; iftiraçı. Böhtançını məsuliyyətə cəlb etdilər.
[Hakimi-şər:] Mən demədimmi ki, bu zəifə mənim nəzərimə böhtançı gəlir? M.F.Axundzadə.

// Sif. mənasında. Böhtançı adam.
– Səlim yüz cür böhtançı materiallarla Dilaranı məktəbdən və partiyadan qovdurdu. M.İbrahimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BÖHTANÇI BÖHTANÇI [İvanov:] Bir də belə şeylər yazsanız, böhtançı kimi məsuliyyətə alınacaqsınız! (M.İbrahimov); İFTİRAÇI O gözəl olduğu qədər də macəraçı və i
  • BÖHTANÇI iftiraçı — şərçi
BÖHTAN
BÖHTANÇILIQ

Digər lüğətlərdə

гене́тик и́бо клипме́йкерство молодцева́то ни́зиться оцепене́ние парнико́вый поло́сочка сценари́ст тримара́н у́ника катехи́зис между двух огне́й разнове́рцы смета́нный циду́лка cervix hackler hag-ridden hoosgow plauditory smooth over starter under-earth кустарничать