BÜĞZ

is. [ ər. ] Kin, ədavət, acıq, nifrət.
İki aqil kəs eyləməz dəva; Eyləməz birbirinə büğz əsla. S.Ə.Şirvani.
Büğzü ədavət daşını tullayıb; Bir-birinə yar olacaq, yoxsa yox. C.Cabbarlı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BÜĞZ büğz bax kin
BÜDRƏMƏK
BÜXL

Digər lüğətlərdə

вспу́хлость вычисли́тельный галде́ние двули́чие зафранти́ть науча́ть обря́дный отлеза́ть плиоце́новый подвигать румы́н amaranth ebullience headscarf horse blanket intolerably minnie rampion souchong vakeel глянцевитый лесозаготовительный пагубный пластмассовый утомлённый