BÜKÜLMƏK

f.
1. Qatlanmaq, əyilmək, bükük hala düşmək.
Qəhrəman … [Xavərin] dizlərinin büküldüyünü və qeyri-ixtiyari yerə oturduğunu gördü. M.İbrahimov.
[Tamara:] Külək əsər, gül bükülər. S.Vurğun.

2. Əyilmək, ikiqat olmaq, belini əymək. Beli bükülmək. Boynu bükülmək.
– Həcər cəld bükülüb evə girdi. S.Rəhimov.

3. məch. Sarınmaq, bürüdülmək.
Xına bir kağız parçasına bükülmüşdü. C.Məmmədquluzadə.

4. məch. Müəyyən qaydada qatlanmaq.
Kiçik və ipək parçalar bükülüb, güvə dəyməmək üçün tütünə qoyuldu. M.S.Ordubadi.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BÜKÜLMƏK sarınmaq — bürdülmək
  • BÜKÜLMƏK qatlanmaq — əyilmək

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • BÜKÜLMƏK BÜKÜLMƏK – AÇILMAQ Xına bir kağız parçasına bükülmüşdü (C.Məmmədquluzadə); Vəlinin gətirdiyi bağlama açılmadı ki, açılmadı
BÜKÜLMƏ
BÜKÜLMƏYƏN

Digər lüğətlərdə

гра́бить залуже́ние маловырази́тельность неудовлетвори́тельно общежи́тие прорыси́ть пу́танность свя́зывать зубрить излуче́ние крути́ться слове́нский телема́н фойе́ чино́вничество горнист шалыга amulet Colchis Hondo protectory souvenir вслушаться пингвин радиотехника