BÜKÜM

is.
1. Paltarın və s.-nin bükük yeri.
2. Bükmə üsulu, tərzi.
Paltarlarının hamısını usta Ağabala topladı, dolma bükümü sayaq bir fitəyə büküb qoydu səkiyə. Çəmənzəminli.

3. Kağıza və s.-yə bükülmüş şey.
Yunis çamadanı açıb bir büküm çıxardı, kağızı cırıb bükümü uşağa verdi. Mir Cəlal.

4. “Bir” sözü ilə: bir büküm – bükülmüş, qatlanmış. Bir büküm lavaş. Bir büküm halva.
5. Qırış.
[Kərim bəyin] alnının bükümləri bir neçə dəfə oynadı. Mir Cəlal.

BÜKÜLÜ
BÜKÜŞ

Digər lüğətlərdə

зачи́тывать индивидуали́стски нарту́тить невесёлое рудоно́сность спле́тник сцепля́ться э́такий ареа́л втя́гиваться доче́рпываться переустро́ить пришварто́вываться самообогаще́ние сетёнка симме́трия кабардинка araba gratefully ludicrously pectineal proslavery завещание мизинец чугунка