BÜKÜŞ

is.
1. Bükmə şəkli, bükmə tərzi, bükmə üsulu.
2. Bir şeyin qırışmış, bükülmüş yeri; qırış. Paltarın büküşü.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BÜKÜŞ qırış — əzik
BÜKÜM
BÜKÜŞDÜRMƏ

Digər lüğətlərdə

подсвеко́льник свобо́душка стра́шно ве́риться ёмкость рынка коту́ под хвост кры́сий нажа́риваться недалёко разъясни́тельный сезо́н скве́рна чучело горо́ховое Bathsheba blanket stitch bride-couple cupreous gadoid inexperienced Qara Dagh self-clarification shinnery затрясти ладья невеличка