AİLƏVİ

sif. [ ər. ] Ailəyə mənsub, ancaq ailəyə məxsus, ailəyə aid olan. Ailəvi məsələ. Ailəvi söhbət. Ailəvi qonaqlıq.
[Zübeydə xatun] xəlifə ərinin azğın eyşişrət məclislərində, əlbəttə ki, iştirak edə bilməzdi və … o ərinin məhrəm, ailəvi məclislərindən də qaçınırdı. Ə.Məmmədxanlı.

// Zərf mənasında. məc. Səs-küysüz, xəlvəti; başqaların, yad adamların iştirakı və xəbəri olmadan.
Məsələni Əvəzlə birlikdə hay-küysüz, səssiz, ailəvi şəkildə həll etməyi qərara alandan sonra, ata düşünürdü. Ə.Vəliyev.

AİLƏSİZLİK
AJÁN

Digər lüğətlərdə

во́н как кофеёчек немноголю́дность осмы́сленно подвя́ливать четвероно́гий адапти́вный завиду́щий зале́чивание непрофессионали́зм обтача́ть переадресова́ть размеща́ться саботи́рование капсуля cottage china dottle electrocardiogram half-bound half-one serendipitous top-shaped zilch гистологический уравновесить