DEDUKSİYA

[ lat. ] mənt. Mühakimə prosesində ümumi müddəalardan xüsusi nəticəyə gəlmə; hər hansı bir ümumi fikirdən məntiqi yolla yeni müddəa çıxarma (induksiya əksi). Deduksiya üsulu.
DEDİRTMƏK
DEDUKTİ́V
OBASTAN VİKİ
Deduksiya
Deduksiya (ing. Deduction; lat. deuctio) — əldə etmə, hasil etmə, çıxarma. Latın mənşəlidir. Əsas mühakimə (əqli nəticə) üsullarından və tədqiqat metodlarından biri. Deduksiya öz metodoloji üslubuna görə induksiyadan fərqlənir. İnduksiyanın əksidir, mühakimə prosesində ümumi müddəalardan xüsusi nəticə çıxarmaq, hər hansı bir ümumi fikirdən məntiqi yola çıxmaq, prinsip yaxud təklif ortaya qoymaq. Deduksiyaya sadə misal olaraq aşağıdakı mühakiməni göstərmək olar: "Bütün adamlar ölümə məhkumdur. Sokrat adamdır. Onda Sokrat olümə məhkumdur".

Digər lüğətlərdə

-ечку кобе́ниться ко́фей нестерпи́мость расщёлкаться селитроно́сный благоприобретённый детони́рование изощрённость рафина́д ста́точное ли дело? уксусноки́слый дуралей checkmate crumpet declaim landgrave pigsticker potholder pray-in spot check surveying wrangle матриархат синдикализм