ə. 1) başqa, özgə; 2) axır, son
ə. «axər» c. 1) başqaları; 2) sonrakılar, sonra gələnlər
AXIR, AXİR ə. son
ə. o biri dünya
ə. nəticədə; nəhayət
ə. bax axirzəman
ə. 1) dünyanın sonu, qiyamət; 2) şiələrin sonuncu – 12-ci imamı Mehdinin ləqəbi
AİD1 ə. qayıdan, dönən. AİD2 ə. nisbəti, əlaqəsi olan
ə. gəlir, qazanc, mədaxil
ə. aidlik, aid olma
ə. təxirə salan
ə. təxirə salma
ə. ər-arvad və onların uşaqları birlikdə
ə. ailəyə aid olan, ailə ilə olan
ə. 1) çalışqan, səyli; 2) tənha, tək yaşayan, guşənişin
ə. yeyən, yeyici
ə. sözə qulaq asmayan, itaət etməyən. Aqi-valideyn bax aqvalideyn; aqi-pədər ataya ağ olan, atanın üzünə qabaran
ə. 1) son, axır, nəticə; 2) ən sondakı, axırda olan, axırıncı
ə. və f. gələcəyi görən
ə. və f. gələcəyi düşünən
ə. işin axırında, axırda
ə. sənəd imzalayan
ə. 1) ağıllı, ağıllı-kamallı; 2) həddi-büluğa çatmış, yetkinlik yaşında olan
ə. və f. ağıllı, ağıla müvafiq
ə. 1) qısır, dölsüz, sonsuz, doğmayan; 2) qeyri-münbit
ə. valideynlərin üzünə ağ olan
AL1 ə. 1) ocaq, nəsil; 2) sülalə, bir nəsildən olan adamlar. Ali-əba Məhəmməd peyğəmbər və onun nəslinə mənsub dörd nəfər (Məhəmməd, Fatimə, Əli, Həsə
ALA’ ə. (təki işlənmir) nemətlər
ə. «ələm»1 c. ələmlər, əziyyətlər, əzablar
ə. «alət» c. alətlər
f. 1) bulaşma, bulaşıqlıq; 2) m. dəbdəbə, zinət
f. Buxara qara gavalı növü // quru gavalı növlərindən biri
ə. 1) kainat, dünya, yer kürəsi; 2) sahə; 3) çoxlu; 4) m. xalq, camaat, cəmiyyət. Aləmi-bəqa’ əbədi aləm, axirət; aləmi-bərzəx 1) dünya ilə axirət ara
ə. və f. aləmi bəzəyən, dünyanı zinətləndirən gözəl
ə. və f. apaydın, hamıya məlum olan
ə. hər iki dünya (bu dünya və axirət dünyası)
ə. və 1) aləmi işıqlandıran, dünyaya şölə saçan; 2) m. günəş
ə. və f. «dünyanı gəzən» səyyah
ə. və f. 1) aləmi əhatə edən, dünyanı tutan (səs, şöhrət, hadisə, ya adam); 2) m. çox məşhur
ə. dünyəvi, dünya əhli, ruhani olmayan
ə. və f. hamının pənah apardığı, bütün dünyanın pənahı (İran şahlarının epiteti)
ə. və f. dünyanı, bütün insanları sevən
ə. və f. dünyanı yandıran, cahanı yaxan
ə. dünyaya şamil olan, bütün dünya üçün əhəmiyyəti olan, cahanşümul
ə. və f. 1) aləmi işıqlandıran, cahana işıq verən; 2) m. Ay (göy cismi)
ə. 1) görünməz dünya; 2) m. mənəvi aləm
ə. hansısa fiziki işi yerinə yetirmək üçün texniki vasitə
ə. 1) yüksək, uca; 2) yuxarı, üst
ALİBİNA’ ə. bax alicah