Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • KEF

    ə. 1) vəziyyət, ab-hava, məzac; 2) bax keyf

    Tam oxu »
  • KEŞİŞ

    f. xristian din xadimi

    Tam oxu »
  • KEŞİŞXANƏ

    f. monastır

    Tam oxu »
  • KEY

    KEY1 f. haçan? nə vaxt? KEY2 f. «ki ey» birləşməsinin əsasən şeirdə işlədilən qısaldılmış forması; ey (nida)

    Tam oxu »
  • KEYF

    ə. 1) sağlamlıq, səhhət; 2) xoşla(n)ma, həzz; 3) ürəyiaçıqlıq; 4) şadlıq, sevinc; 5) nəşə, az sərxoşluq; 6) arzu, həvəs, istək

    Tam oxu »
  • KEYFƏMAYƏŞA

    KEYFƏMAYƏŞA’ ə. istədiyi kimi, kefinə görə; özbaşına

    Tam oxu »
  • KEYFƏR

    f. 1) cəza; 2) cinayət; 3) cinayət məcəlləsi

    Tam oxu »
  • KEYFİ

    ə. 1) keyfi istədiyi kimi; 2) ixtiyari, iradi; 3) keyfiyyətli

    Tam oxu »
  • KEYFİYYƏT

    ə. 1) necəlik, yaxşılıq və ya psilik; 2) iş, macəra, əhvalat; 3) işin, hadisənin gedişi

    Tam oxu »
  • KEYHAN

    f. dünya, aləm, kainat

    Tam oxu »
  • KEYL

    KEYL(Ə) ə. dənəvər şeyləri ölçmək üçün qab; dağar

    Tam oxu »
  • KEYLƏ

    KEYL(Ə) ə. dənəvər şeyləri ölçmək üçün qab; dağar

    Tam oxu »
  • KEYVAN

    f. 1) Zühəl (planet); 2) m. yüksəklik

    Tam oxu »
  • KEYVANİ

    KEYVANİ, KEYVƏNİ f. 1) həyat yoldaşı; arvad, qadın, zövcə; 2) qulluqçu qadın

    Tam oxu »
  • KEYVƏNİ

    KEYVANİ, KEYVƏNİ f. 1) həyat yoldaşı; arvad, qadın, zövcə; 2) qulluqçu qadın

    Tam oxu »
  • KEYY

    ə. qızmar şeylə bədənə nişan vurma, damğa vurma

    Tam oxu »
  • KƏB

    KƏ’B ə. 1) topuq sümüyü, ayağın topuq bəndi; 2) topuqda olan aşıq, aşıq sümüyü; 3) bax kə’bəteyn (2-ci mənada); 4) riyaziyyatda: kub

    Tam oxu »
  • KƏBAB

    ə. 1) kabab; 2) qovrulmuş, qızardılmış

    Tam oxu »
  • KƏBABXANƏ

    ə. və f. əsasən kabab bişirilib satılan iaşə müəssisəsi

    Tam oxu »
  • KƏBADƏ

    ə. bax kəpazə

    Tam oxu »
  • KƏBAİR

    ə. «kəbirə» c. böyüklər

    Tam oxu »
  • KƏBƏ

    KƏ’BƏ ə. 1) riyaziyyatda: kub; 2) Məkkədə: müsəlmanların əsas ibadətgahı; 3) m. mərkəz

    Tam oxu »
  • KƏBƏD

    ə. 1) qaraciyər; 2) m. orta, mərkəz

    Tam oxu »
  • KƏBƏDİ

    ə. qaraciyərə aid olan

    Tam oxu »
  • KƏBƏTEYN

    KƏ’BƏTEYN ə. 1) Kəbə və Qüdsdəki Əqsa məscidinin birgə adı; 2) zər(lər) (nərd oyununda); 3) m. mərkəz

    Tam oxu »
  • KƏBİN

    f. 1) nikah; 2) başlıq, südpulu; cehiz

    Tam oxu »
  • KƏBİNİ

    f. qanuni, kəbinli (ər və ya arvad)

    Tam oxu »
  • KƏBİR

    KƏBİR(Ə)1 ə. 1) böyük; 2) yaşlı, qoca; 3) m. mühüm, ciddi

    Tam oxu »
  • KƏBİRƏ

    KƏBİR(Ə)1 ə. 1) böyük; 2) yaşlı, qoca; 3) m. mühüm, ciddi. KƏBİRƏ2 ə. böyük günah // böyük cinayət, ciddi səhv

    Tam oxu »
  • KƏBİRƏN

    ə. böyük olmaqla, böyük olduğu halda

    Tam oxu »
  • KƏBİSƏ

    ə. şəmsi təqvimində hər dörd ildə bir dəfə günlərinin sayı 366 olan il; uzun il

    Tam oxu »
  • KƏBK

    f. kəklik. Kəbki-canşikar 1) canalan kəklik; 2) m. sevgili, canan; kəbki-xoşxuram 1) gözəl yerişli kəklik; 2) m

    Tam oxu »
  • KƏBŞ

    ə. erkək qoyun, qoç; çəpiş

    Tam oxu »
  • KƏBUD

    f. mavi, göy

    Tam oxu »
  • KƏBUDİ

    ə. 1) mavilik, göylük; 2) xal; 3) bədənə döydürülən yazı, naxış və s

    Tam oxu »
  • KƏBUTƏR

    f. göyərçin. Kəbutəri-naməbər naməbər, məktub aparan göyərçin, poçt göyərçini

    Tam oxu »
  • KƏC

    f. bax kəj

    Tam oxu »
  • KƏCABƏ

    KƏCABƏ, KƏCAVƏ f. dəvə və ya at üstündə isti-soyuqdan, yağmurdan qorunmaq üçün qurulan otaqcıq

    Tam oxu »
  • KƏCAVƏ

    KƏCABƏ, KƏCAVƏ f. dəvə və ya at üstündə isti-soyuqdan, yağmurdan qorunmaq üçün qurulan otaqcıq

    Tam oxu »
  • KƏCBİN

    f. «əyri görən» bax kəjbin

    Tam oxu »
  • KƏCGƏRDƏN

    f. boynu əyri, boynubükük (əsasən bənövşə haqqında)

    Tam oxu »
  • KƏCKÜLAH

    f. 1) papağını yan qoyan; 2) m. dəblə geyinməyi xoşlayan; 3) m. təşəxxüs göstərən, lovğalıq edən; təşəxxüslü, lovğa

    Tam oxu »
  • KƏCMƏDAR

    f. və ə. birisinin istək və arsuzunun əksinə hərəkət edən

    Tam oxu »
  • KƏCMƏNİŞ

    f. bədqılıq, bədxasiyyət

    Tam oxu »
  • KƏCMÜAMİLƏ

    f. və ə. alverdə aldadan, əli düz olmayan, əliəyri

    Tam oxu »
  • KƏCNƏZƏR

    f. və ə. «əyri baxan» 1) pis nəzərlə baxan; bədnəzər; 2) düzgün iş görməyən; bihesab

    Tam oxu »
  • KƏCNİGAH

    KƏCNİGAH, KƏCNİGƏH f. 1) kəc baxan, əyri baxan, qıyğacı baxışlı; 2) m. qəzəbli, hirsli baxan

    Tam oxu »
  • KƏCNİGƏH

    KƏCNİGAH, KƏCNİGƏH f. 1) kəc baxan, əyri baxan, qıyğacı baxışlı; 2) m. qəzəbli, hirsli baxan

    Tam oxu »
  • KƏCNÜMA

    f. insanı əyri göstərən (güzgü haqqında)

    Tam oxu »
  • KƏCRƏFTAR

    f. rəftarı pis olan, qəlbi təmiz olmayan

    Tam oxu »