ə. ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı
ə. 1) fayda, mənfəət; 2) yaxşı iş; yaxşılıq
ə. və f. yaxşılıq istəyən, birisinin yaxşılığına çalışan
ə. və f. xeyir iş görən
ə. xoş gəlmişsiniz!
XEYL1 ə. 1) at; ilxı; 2) dəstə, taqım; 3) atlı, süvari dəstə; 4) yığın, toplu. XEYL2 ə. qürur, məğrurluq
ə. bir çox; çox
ə. çadır
ə. və f. çadır(lar) qurulmuş yer
ə. və f. çadırda yaşayan; köçəbə
ə. yox
ə. 1) rifah, nemət; 2) dövlət, sərvət, var; 3) yaxşı iş(lər); yaxşılıq; 4) xeyriyyəçilik iş(lər)i; 5) ehsan
ə. və f. aqibəti yaxşı olan; xoşbəxt
ə. və f. yaxşı fikirli; xeyirxah
ə. xeyirə aid olan, xeyir olan
XEYRİYYƏ(T) ə. 1) yaxşılıq, xeyirlilik; 2) maarifin, mədəniyyətin, səhiyyənin və s. inkişafı üçün pul toplama və xərcləmə
ə. xeyir-şər
ə. insanların ən yaxşısı (Məhəmməd peyğəmbər)
ə. sözlərin ən yaxşısı
XEYRÜNNİSA’ ə. qadınların ən yaxşısı (həzrət Fatimə)
ə. ən yaxşı, xoş iy
ə. iplik, sap; tel, lif
ə. iplik kimi olan; telvarı
ə. qamış növlərindən biri
ə. «xəbis» c. xəbislər
ə. xəbislik, alçaqlıq, yaramazlıq, yamanlıq
ə. çörək bişirən; çörəkçi
ə. 1) bir hadisə haqqında məlumat; 2) qrammatikada: cümlənin baş üzvlərindən ikincisi
ə. və f. söz gəzdirən; dedi-qoduçu, qeybətçi
ə. və f. xəbəri olan; məlumatlı
ə. xəbərə aid olan
ə. 1) xəbəri olan, məlumatı olan; 2) başı çıxan; bilən; 3) səriştəli, bilikli, mütəxəssis
ə. alçaq, yaramaz
ə. 1) vurma, döymə, taqqıldatma; 2) ehtiyatsız hərəkət, tələsiklik. Xəbti-dimağ dəlisovluq
ə. utanma
ə. xəcalət çəkən; xəcalətli, utancaq
ə. 1) yamaq, üz; 2) qırış, qırışıq
ə. «xadim» c. xadimlər
ə. «xidmət» c. xidmətlər
ə. «xadim» c. xüsusi rəsmi işlər görən xidmətçilər. Xədəmei-xassə xüsusi xidmətçilər; xədəmei-şahanə şahın xüsusi xidmətində olan əsgərlər; qvardiya
f. 1) ağcaqovaq; 2) ox, tir. Xədəngi-xunriz qan tökən ox
ə. keyləşən
ə. oyun, fırıldaq
ə. 1) bax xəsi; 2) hərəmağası
ə. çapıq, sıyrıntı
XƏFA’ ə. 1) gizlilik, məxfilik; 2) gizli şey; sirr
ə. «xəfiyyə» c. xəfiyyələr
ə. ürək çırpıntısı, ürək döyüntüsü
ə. ayaqqabı tikib satan adam; ayaqqabıçı