VÜQU’
ə. 1) hadisə, vaqiə; 2) əmələ gəlmə, baş vermə; 3) düşmə. Vüqui-hal hadisənin, işin gedişi.
VÜQU’
ə. 1) hadisə, vaqiə; 2) əmələ gəlmə, baş vermə; 3) düşmə. Vüqui-hal hadisənin, işin gedişi.
[ər.] köhn. Vaqe olma, baş vermə. Hadisati-mütənəvviənin vüquundan sonra, Məhəmməd şah Səfəvi səltənəti öz oğlu Şah Abbasi-Əvvələ təslim etdi
Tam oxu »