Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti

  • DEMƏK

    DEMƏK I f. Danışmaq, söyləmək. Sözü demək asandır, yerinə yetirmək isə əsas şərtdir (İ.İbrahimov). DEMƏK II modal Nəticə, davamiyyət bildirir

    Tam oxu »
  • DƏF

    DƏF I is. [ ər. ] mus. Zərbli musiqi alətlərindən biri, qaval. Bir neçə dəqiqədən sonra, qızlar dəf, ud və kamança ilə gəlib oturdular (M

    Tam oxu »
  • DƏHNƏ

    DƏHNƏ I is. Bənd. Dəyirmanı yatırtdıqda, suyu dəhnədən arxa buraxdılar (S.S.Axundov). DƏHNƏ II is. Cilovun atın ağzına keçirilən hissəsi

    Tam oxu »
  • DƏLİ

    DƏLİ I is. köhn. İgid, qoçaq. Mən Koroğlunun ən cavan dəlisi Eyvazam (Dastanlar). DƏLİ II is. Vurğun, məftun

    Tam oxu »
  • DƏM

    DƏM I is. [ fars. ] Zaman, an, ləhzə. Boran keçdi, bahar gəldi; Qızıl gülün dəmi çatdı (R.Rza). DƏM II is

    Tam oxu »
  • DƏN

    DƏN I is. Quşlara verilən yem. Nə yesəniz mən verərəm; Su verərəm, dən verərəm (T.Mütəllibov). DƏN II is

    Tam oxu »
  • DƏNƏ

    DƏNƏ I is. bot. Toxum, tum. Gülün dənələrini yığıb saxlamaq lazımdır. DƏNƏ II num. söz Ədəd. Bu il bir dənə də armud yox idi (Ə

    Tam oxu »
  • DƏNLİK

    DƏNLİK I is. anat. Çinədan. Toyuğun dənliyi yemlə dolu idi. DƏNLİK II is. tib. Ur, boğaz uru, şiş, fır

    Tam oxu »
  • DƏRMƏK

    DƏRMƏK I f. Qopartmaq, yığmaq. Bir gülü dərmək üçün min əzaba dözürkən; Qarşında gül yerinə dikilən koldan haray! (B

    Tam oxu »
  • DƏYMƏK

    DƏYMƏK I f. Toxunmaq. Daş atanın daşı özünə dəysin; Toxunmasın dırnağına Vətənin (Aşıq Şəmşir). DƏYMƏK II f

    Tam oxu »
  • DIRNAQ

    DIRNAQ I is. Əl və ayaq barmaqların bərk və iti ucu. Kim bilir, bayaqdan dırnaqlarını tutdurmağa getmişdi (C

    Tam oxu »
  • DİK

    DİK I sif. Şaquli. Çox keçməmiş dik yoxuşla Lətifəgilin evinə sarı qalxdı (M.Hüseyn). DİK II f. Zilləmək

    Tam oxu »
  • DİL

    DİL I is. anat. Ağızda olan çox əzələli ət parçası. Ay keçdi, ilim yandı; Köynəkdə milim yandı; Dərddən ürək tutuşdu; Ağızda dilim yandı (Bayatı)

    Tam oxu »
  • DİN

    DİN I is. [ ər. ] Üstqurum formalarından biri. Zülm nə din bildi, nə dil, nə Vətən; Cəhalət uydurdu İslam adına (B

    Tam oxu »
  • DİRRİK

    DİRRİK I is. Yaşayış. Ağlamaq istəyirəm, gözlərimdən yaş gəlmir; Bu nə güzəran, bu nə dirrikdir? (S.Vurğun)

    Tam oxu »
  • DİVAN

    DİVAN I is. [ fars. ] Oturmaq və uzanmaq üçün taxt. Əkbər stəkanı götürüb, çəkilib kənarda bir divan üstündə oturdu (İ

    Tam oxu »
  • DOĞRU

    DOĞRU I sif. Düzgün, həqiqi. Haşım bunları düz və doğru adam bilib, bunlarla tanış oldu (B.Talıblı). DOĞRU II qoşma İstiqamət mənasında işlədilən qoş

    Tam oxu »
  • DOLAMA

    DOLAMA I is. tib. Dırnaq altının iltihab verməsi, irinlənməsi. Barmağına dolama çıxıb. DOLAMA II sif

    Tam oxu »
  • DOLAMAQ

    DOLAMAQ I f. Sarılmaq, qucaqlamaq. Sevgilim! Qolunu dola boynuma; Kəlmələr od kimi düşsün dilindən (S

    Tam oxu »
  • DOLANMAQ

    DOLANMAQ I f. Gəzmək, fırlanmaq. Quzeydəki qara da; Göydə quşlar dolanır (B.Azəroğlu). DOLANMAQ II f

    Tam oxu »
  • DOLU

    DOLU I is. coğr. İlin isti dövründə buz halına düşən yağıntı. Cıdır meydanına dolu yağanda; Bəxtinə yəhərsiz bir yabı düşər

    Tam oxu »
  • DON

    DON I is. Uzun qadın paltarı. Qızılgüldən, lalədən; Don biçib gey qırmızı (Ə.Cəmil). DON II is. Şaxta

    Tam oxu »
  • DONDURMA

    DONDURMA I is. Müxtəlif şeylərdən hazırlanmış dadlı yemək. Dənizdə dondurma yemək istəyirəm, gətir. DONDURMA II sif

    Tam oxu »
  • DONLUQ

    DONLUQ I is. Maaş, əməkhaqqı. Nəcəf, hacını zorla razı salmışam, donluğu qabaqcadan sənə verəcəkdir (Q

    Tam oxu »
  • DÖVLƏT

    DÖVLƏT I is. [ ər. ] Hökumət. DÖVLƏT II is. [ ər. ] Əmlak, var, sərvət. Dövlət ki yerin deyişindən çıxmaz (Ə

    Tam oxu »
  • DÖVR

    DÖVR I is. [ ər. ] Dolanma; bir şeyin öz oxu ətrafında hərəkəti. Nolaydı, anamız Yer kürəsi də; Laylalar qoynunda dövr eləyəydi (B

    Tam oxu »
  • DÖVRƏ

    DÖVRƏ I is. [ fars. ] Dərin nimçə. Bu dəfə onun əlində içi plov dolu dövrə vardı (Ə.Cəfərzadə). DÖVRƏ II is

    Tam oxu »
  • DURU

    DURU I sif. Sulu, qatı olmayan. Dəsturov ərizələri və sair kağızları dəmir qələm və duru mürəkkəblə yazmaz idi (Ə

    Tam oxu »
  • DUVAQ

    DUVAQ I is. [ ər. ] Örpək. Dönüb baxdılar. Zərnigar da üzündəki duvağı araladı (İ.Şıxlı). DUVAQ II is

    Tam oxu »
  • DÜYÜN

    DÜYÜN I is. Toy. Bir düyün quracaq işin sonunda; Mən də süzəcəyəm onun toyunda (S.Rüstəm). DÜYÜN II is

    Tam oxu »
  • DÜZ

    DÜZ I is. coğr. Qurunun hamar, alçaq-hündürlük fərqləri az olan sahəsi. Haqqım yoxdu yamacına düz deyim onun; Ölüm adlı bir araba durur qapıda (M

    Tam oxu »
  • EFİR

    EFİR I is. [ yun. ] Fəza, hava. Kürsülərdə, efirdə, zəhərləyib havanı; İndi meydan sulayır neçə söz pəhləvanı

    Tam oxu »
  • EHTİYAT

    EHTİYAT I is. [ ər. ] Tədarük, yaşayış üçün toplanılan vəsait. Şoferdən də bir litr benzin al, özünə ehtiyat saxla (S

    Tam oxu »
  • ELƏ

    ELƏ I əvəz. İşarə etmək məqsədilə işlədilir. Cahanda yox elə bir qüvvə baş əyim ona mən (C.Cabbarlı)

    Tam oxu »
  • ENERJİ

    ENERJİ I is. [ rus. ] fiz. Cərəyan, işıq. Kinonun maraqlı yerində enerji kəsildi. ENERJİ II is. [ rus

    Tam oxu »
  • EŞQ

    EŞQ I is. [ ər. ] Məhəbbət, sevgi. Salam, inandığım o əziz günə; Eşqin, gözəlliyin böyüklüyünə (S.Vurğun)

    Tam oxu »
  • EVLİ

    EVLİ I is. Mənzili olan. O, dağdan düşüb həmin bu kəndin yerində olan dörd evli binəyə gəlir, uşağı qadınına göstərir (M

    Tam oxu »
  • Ə

    Ə I Azərbaycan əlifbasının yeddinci hərfi. Ə II nida Çağırış, xitab, müraciət bildirir. Başa düşmürəm, nəyi deyirsən ə, bir adam kimi danışsana! (Q

    Tam oxu »
  • ƏKMƏK

    ƏKMƏK I f. Basdırmaq. Quba bağlarında şitillər alıb; Alma da, armud da, ərik də əkdi (S.Vurğun). ƏKMƏK II f

    Tam oxu »
  • ƏQRƏB

    ƏQRƏB I is. [ ər. ] Saatda vaxtı göstərən dəmir mil. Qucaqlaşıb öpüşdü saatın əqrəbləri... (O.Sarıvəlli)

    Tam oxu »
  • ƏLƏM

    ƏLƏM I is. [ ər. ] Kədər, qəm, qüssə, dərd. Ələmlər qəlbinə sirdaş kəsildi; Nə dilin açıldı, nə üzün güldü (B

    Tam oxu »
  • ƏLLİ

    ƏLLİ I say 49 sayından sonra gələn rəqəm. Tükəzbanın olub həm əlli yaşı; Onu sən al əlimdən, ya ilahi! (M

    Tam oxu »
  • ƏMƏL

    ƏMƏL I is. [ ər. ] İş, hərəkət. Son zamanlar Dəryanın sözü ilə əməli arasında gizli bir təzad gördüm (S

    Tam oxu »
  • ƏNTƏR

    ƏNTƏR I is. [ ər. ] zool. Meymun cinsi. Gözünün üstündə buxara papaq; Əntərə bənzəyir o kor yapalaq (S

    Tam oxu »
  • ƏR

    ƏR I is. Arvadın həyat yoldaşı. Sən xoşbəxtsən, Mədinə, çünki sənin ərin var! (Ə.Əylisli). ƏR II is. İgid, cəsur

    Tam oxu »
  • ƏRZ

    ƏRZ I is. [ ər. ] Yer, torpaq. Ərzi qan içində yox; Azad və xoşbəxt görək (Ə.Cəmil). ƏRZ II is. [ ər

    Tam oxu »
  • ƏSƏR

    ƏSƏR I is. [ ər. ] Bir adamın yaratdığı şey, iş. Bu əsər ümumiyyətlə, ədəbiyyatımızda bir dönüşdür (S

    Tam oxu »
  • ƏSMƏ

    ƏSMƏ I is. bot. Çöl bitkisi. Talada əsmə əlindən yerimək mümkün deyildi. ƏSMƏ II is. Titrəmə, titrəyiş

    Tam oxu »
  • FAL

    FAL I is. [ fars. ] Tale və bəxtdən xəbər vermək üçün fal açmaq. Qarı dua etməkdən, fal açmaqdan yorulmuş (B

    Tam oxu »
  • FAZA

    FAZA I is. [ yun. ] Mərhələ, dövr. FAZA II is. [ yun. ] tex. Generatorun hər bir sarğı qrupu. Transformatordan kəndə üç faza gəlir

    Tam oxu »