CALAMAQ I f. Peyvənd etmək; bağlamaq. Keçən günə gün çatmaz, calasan günü günə (Ə.Haqverdiyev).
CALAMAQ II f. Tökmək. – Axı, gərək özününkü də özünə əl isitməyə ocaq qoya, daha bu ocağa su calayıb söndürməyə (S.Rəhimov).
CALAMAQ III f. Qatmaq, qarışdırmaq. Məni bu işə calama.
гл. 1. кӀалам илигун, кӀалам ягъун, кӀалам гун; 2. сад-садал кутӀунун, акалун, гилигун, гилитӀун, галкӀурун; 3
Tam oxu »f. 1) bot. greffer vt ; 2) tib. inoculer vt ; 3) rapiécer vt (paltarı) ; 4) məc. impliquer vt, mêler vt, compromettre vt ; birini cinayətə (və ya sui-
Tam oxu »I. f. 1. bot. to inoculate (d. with), to engraft (d. upon); 2. (paltarı) stitch (d. to), to sew* on (d
Tam oxu »1. CALAMAQ [Dedilər:] Ey baba, sənin yüz yaşın var, toxumdan çıxan cırı calayıb əmələ gətirəndən sonra meyvəsini görməyə çox ömür istər, zəhmət çəkmə,
Tam oxu »1 глаг. 1. прививать, привить, пересаживать, пересадить часть одного растения (глазок, черенок) на другое растение для передачи тех или иных свойств;
Tam oxu »f. 1. Calaq etmək, calaqlamaq. Yaz başı cır ağacları calamaq. – [Qoca:] Bu beş qanad, beş çubuq idi. Özüm kəsib gətirdim, caladım
Tam oxu »