DƏNLİK

DƏNLİK I is. anat. Çinədan. Toyuğun dənliyi yemlə dolu idi.

DƏNLİK II is. tib. Ur, boğaz uru, şiş, fır. Onun boğazında dənlik xəstəliyi əmələ gəlib.

DƏNLİK III is. Quşlar üçün yemlik taxıl.

DƏNLİK IV is. Dəyirman boğazında dən tökülən qutu. Bircə ovuc dənim vardı; Dənliyə tökülmədi; Torpağa əkilmədi (M.Araz).

DƏNƏ
DƏRMƏK

Digər lüğətlərdə

законтрактова́ться звукометри́ческий общечелове́чный ото́нок проёрзать пруд солнцепёк без милосе́рдия выче́рпывание го́лод двуды́шащие омочи́ться отрезве́ть сдвига́ние стечь лью пакан hypericum lazuli north-end shapka spray unillusioned наследие птичник