сущ. са затӀунин винел пад кӀевдай затӀ, винел чӀугвадай (акьалждай) затӀ, хам ва мс.
Üst kəlməsindən əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
üzlük
сущ. 1. чехол; накидка 2. пыльник, плащ
is. Bir şeyin üstünü örtməyə, üstünə çəkməyə məxsus şey. Dəri üstlüyü
üstlük