TALAMAQ

TALAMAQ (müxtəlif mənalarda) O əfsər ki, yurdunu; Görənlər bilir bunu; Viran qoyur, talayır (M.Rahim); ÇAPIB-TALAMAQ [Knyazlar:] Əhalini çapıb-taladılar (M.İbrahimov); ÇAPMAQ (məc.) Xandəmirov çaldı, çapdı mahalı; O ki tutub özün keçəl qurumsaq (Q.Zakir); DAĞITMAQ Hacı; Xarici bu fabriki dağıtmaq istəyir (M.S.Ordubadi); QARƏT ETMƏK/ELƏMƏK Sitarə: Son də bizimlə gedək, qoy gəlib bu evləri qarət etsinlər, sən də müqabilə etmə! (C.Cabbarlı); SOYMAQ (məc.) Tarverdi: Vay aman, qələt elərəm, quldurluğa dəxi çıxmanam, heç kimi soymaram (M.F.Axundzadə); TALAN ETMƏK Xanın qardaşı oğlu ogün keçdi xanlığa; Əl atdı yamanlığa; Talan etdi sarayın dövlətini, varını (B.Vahabzadə); YAĞMALAMAQ.

TAQQILDATMAQ
TALANÇI

Digər lüğətlərdə

арифмети́чески выпа́рываться изба́ч по-просте́цки прово́зный пропости́ться семеновмести́лище фузарио́зный халту́рность гвине́ец говоря́ дрожь продра́л отпра́вочный палимпсе́ст чернопло́дка arsonist corn flag cozymase garreted hatred sagaciously sanitize town-living молиться устройство