Yeri, get. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Uçub, uçub gəlir Bağdad elindən, Yer hay, məlum, çəkərəm, broy! Yorulubdur, yol çəkibdir, yol, sonam, Yol,
Yarı, para. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Məcazi mənada: döymək, vurmaq, əzişdirmək // öldürmək, doğramaq, kəsmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Hov-hov deyib bu meydana gələndə, Qoç igidlər
Bax: boğanaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Erkək dəvə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Cavan erkək dəvə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Kəhər minmək yaxşı olur uğura, Könül bu bədövun sevdasındadı
Cilov. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yaşmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Çəkinmək, canını sıxmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bulqasını çəkməz sultandan, xandan, Rəngi qaçmaz cəngdən, savaşdan, qandan, Ondan igid törər
1. Qarşılaşmaq, təsadüf etmək, rastlaşmaq. 2. Görüşmək, üz-üzə gəlmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Sıxıntı, əzab. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Halı pis olmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Belə, bunun kimi, buna bənzər. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Burada. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qəmli, kədərli. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qədim şəhər hasarının üzərində müşahidə və müdafiə qülləsi; qala çıxıntıları. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Daşları var alçaq-uca, Əylər qəflə, tacir,
Puçur-puçur. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Sökülüb-yığılan. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) İstanbulda Yaqub adlı bir sazbənd var idi. Yaqub hər il Koroğluya bir burğulu saz düzəldirdi
Bax: büsat. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu eylədi xata, İndi sən bax bu busata, Canım qurban Ərəb ata, Oynar, kişnər, saxlamışam
fars. butə İçində qızıl, gümüş əritmək üçün odadavamlı materialdan (gildən) hazırlanmış qab. Buta Azərbaycan dastanlarında aşiq və məşuq arasında xəya
Qönçə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Odu igidlərin xası, Odu gülümün butası, İsabalının ağası, Ağam bir dəli, bir dəli
Buzov. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Buzovotaran çoban. Gördülər ki, qoruqda bir buzovçu buzovları kölgəyə yığır, günorta vaxtıdı.
1. Burub qoparmaq. 2. Həlak etmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Uca, yüksək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Göyə qalxmaq, yüksəlmək, ucalmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Hər yerdən afərin sədası göyə bülənd oldu
ər., əsli: yunan 1. Şəffaf və parlaq bir daş. 2. Şüşə növü. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Elə bil zalımın qızı büllurdan yaranıb
Düyə (iki yaşda olan dişi, hələ doğmamış inək, camış və s.). (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Xələt biçin xan Eyvazın boyundan, Həzz eylərəm xasyətindən,
Bax: burc. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) İgidün gərəkdü gücü, Qalalarda ala bürcü, Düşmənə əyri qılıcı, Çalsam, çala mənim ilən
Bax: bürc. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Mən Nigaram, ah çəkərəm, Daşın çaylara tökərəm, Yerində bürc-bar tikərəm, Dağlar, Eyvazı neylədin?
Birçək, başın ortasını qırxdırıb yanlarında saxlanan tüklər; uzunsaçlı qadınların qulaqlarının üstündə buraxdıqları kəsik tüklər
Birə (parazit, həşərat). (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yaxşı bişmiş, kövrək bişmiş, qızarmış. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) ... günorta yeməyinə: erkək toğlu ətindən bir batman yarım kabab, bir batman bürü
Odda qovrulan, odda yanan. Qurbaniyəm, eşq əlindən büryanam, Ta ölüncə mən o qıza qurbanam, Qulluğunda gözü bağlı tərlanam, Çalış şikar bəndin al, ond
1. Odda qovrulan, odda yanan; 2. Qızartma. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Kafir ərəb məni candan eylədi, Yaxdı kabab bağrım büryan eylədi, Əsbabımı soy
ər. bisat Şənlik, məclis, bayram. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Kənizlər dərhal büsatı hovuz qırağına daşıdılar
1. Bax: bəsərək. 2. Qızmış dəvə, tox, azğın dəvə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Cəld, sıçrayışla. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
1. Hamı, bütün aləm. 2. Bütün, bütünlüklə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Baxdı ki, budur çoban-çoluq cahal-cumru sürünü, malı döşlərdən töküb obaya gə
Dünyanı dolaşmaq. – Ana, iki ilə ayaq qoyur ki, mən cahankəşdilik edib, sevgimin sorağını bu Dərbənd şəhərindən alıb gəlmişəm
1. Oxumamış, savadsız, avam, nadan, anlamaz. 2. Cahıl şəklində: cavan, gənc mənasında. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Rövşən hələ cavan, cahil idi
1. Misdən hazırlanmış piyalə. 2. Qədəh, piyalə. 3. Bax: badə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dünya xanım yatıb yuxuda İsabalını görüb eşq camını içmiç
ər. cəmal Gözəllik, gözəl üz, üz gözəlliyi. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Pisdi Koroğlunun halı, Soldurmaynan gül camalı, Dəmirçioğlu, İsabalı, Ağlama
ər. cəmal + fars. baz Surətpərəst, zahiri gözəlliyi, gözəl surəti sevən. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Nəzər Cəlali çox camalbaz idi
Canavar, qurd, yırtıcı, yadquzaq, vəhşi heyvan; canavarlar sərhəngi (yırtıcı heyvanların başı); canavarlar sərvəri (heyvanların şahı)
Car çəkmək (car çağırmaq): yüksək səslə xəbər vermək, bildirmək; aləmə yaymaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Sən bundan içsən, dəli olarsan, çıxıb baz
car çağırmaq – yüksək səslə xəbər vermək, bildirmək; aləmə yaymaq. Elə bir car çağır ki, mənim həyət-bacamda gəzənlər və xələtimi geyənlər eşitsinlər
Bax: car (1-ci mənaya).
Axıtmaq. Ana, Samın dərdi əllilər, yüzlər, Sinəmdə alovlar, atəşlər, közlər, Sevdiyim Məsləhət yolumu gözlər, Car edər çeşmimdən yollar, gedirəm
Aləmə yayılmaq. Çox aşıq xəlq etdi qüdrət girdiyar, Olubdu sözləri tamam dildə car, Cəmi hicran çəkən nə ki aşıq var, Mənim kimi dərdə giriftar olmaz