Kömək, imdad. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Do diləyib düşmən üstə varanın Dalısında bərk yoldaşı gərəkdir
Kömək etmək, imdada yetmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Möhkəm əyri dimdikli, uzun, iti qanadlı, iti caynaqlı yırtıcı ov quşu. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Məcazi mənada: çıxmaq, görünmək, tülu etmək (göy cisimləri haqqında). (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qeyd: quyruq doğmaq ifadəsində də doğmaq sözü quyr
Toxarlar (xalq adı). (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Küçə qapısı, həyət qapısı. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dialektlərimizdə bu söz kənd küçəsi, əsas yoldan məhəllələrə ayrılan yol, eləcə də çəpər məna
Toxunmaq, dəymək, ilişmək, rast gəlmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qədim türk adətlərindən birinin ifadəsi; qədim türklər birinə hədiyyə verərkən, yaxud bir günahkarı cəzalandırarkən doqquz dənə qiymətli əşya verərlər
Çox, bol. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Geyim adı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Dolambac. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qadınların və kişilərin üst geyimi //ümumiyyətlə paltar, libas, üst geyim. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Çənlibeldə köçüm, qonum, Atlasdan biçilər do
Geyinmə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Geyindirmə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Əməkhaqqı. Ayıb olmaz mərdin heç nərəsində, Əslində, bətnində, nə zərrəsində, Namərd çovuş olsa kənd arasında, Gedər o divandan donluq davalar
Əməkhaqqı. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Libasın əlvan geyənlər, Donluğun mənnən yeyənlər, Adına dəli deyənlər, Dost üçün can qoyan gəlsin!
Donuz sözünün derivatı olmayıb tam fərqli məna kəsb edir; su dəyirmanında çarxın olduğu və fırlandığı yer
Mərkəz, orta. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Topa. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Mərkəzə cummaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
At cinsi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Üzüm, tut, əncir və s. meyvələrin şirəsinin qaynadılmasından hasil olan yeyinti məhsulu; bəkməz. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu dedi: – Üzümü
Dava, hərbə-zorba. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Nə qədər ki misri qılınc sənin belində, sən də Qıratın belindəsən, özün də bu Çənlibeldəsən, sənə heç
Bərabər olmaq, öhdəsindən gəlmək, üstün gəlmək, qarşısında dura bilmək, ayaqlaşa bilmək, güc gəlmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Bax: dov. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Çox oldum davada, doyda, İgid görmədim sən soyda, Əl ver burda sənnən soyda Vuraq, a qəssabın oğlu!
Dözmək, səbir etmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qənimət. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Döymək, çalmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Savaşmaq, mübahisə etmək, döyüş etmək, müharibə etmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Tökdürmək, axıtmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Tökmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
1. Rüşeym, maya. 2. Cins. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Ərəb paşanın xahişinə görə döl üçün Qıratı ilxıya qatdılar
Çox incə və sıx toxunmuş pambıqlı qumaş, nazik batist, ağ incə bez çalma. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Gözəl cins. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Döl yeri. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Dördayaq, dördnala, birnəfəsə, çaparaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu işdən bixəbər qabaqda, Bolu bəy elə bir az Koroğludan aralancaq atı təzə
Dağın, təpənin yamacı. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Baxdı ki, budur çoban-çoluq cahal-cumru sürünü, malı döşlərdən töküb obaya gətirirlər
Döşü ilə itələmək, qabağına qatmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Çənlibeldə ağır məclislər quran, Tunçular döşləyənöyəşlər qıran, Ayaqlarda əsən, baş
Bax: döşləmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğluyam, haşa-haşa Girrəm xotkarla savaşa; Qırat döşlətməyə paşa, Özü tək gedə, tək gedə
Toplamaq, yığmaq. Gülşən bağda bitər nərgiz, Onu döşürər gəlin, qız. Tərif söylədin ürəksiz, Beləmi öyülər gözəl
1. Bəxtli, xeyirli. 2. Uca, ulu. 3. Ağıllı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Uğursuz, xeyirsiz. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: döşürmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Dövran, dövr, vaxt, zaman. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Canım Qırat, gözüm Qırat, Bu döyranlar ərzənindi
Bax: dud. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Eyvaz xana al şərabı içirdim, Du deyibən, çox xocalar köçürdüm, Səksən oxu əyrimçədən keçirdim, Heç kamanda ar
Ah-nalə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Eyvaz xana al şərabı içirdim, Dud eləyib, çox xocalar köçürdüm, Səksən oxu əgrimcədən keçirdim, Heç kamanda a
Ah-nalə eləmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
fars. dud – tüstü, duman Ahın tüstüsü. Dərin-dərin dəryaları boyladı, Xəncər alıb qara bağrım teylədi, Oğlu ölmüş Vəzir qəza eylədi, Getməz damağımdan
Xanədan, nəsil, sülalə, adlı-sanlı tanınmış ailə // ev, ocaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) – Mən də Rum paşasının qızı Məhbub xanımam
Durquzma, qaldırma. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)