Qıcırtı, qıcır-qıcır etmə, qıcıqlayan səs. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qoyun, keçi, dəvə və s. nəcisi. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu yenə də almaçıya Qıratdan yaxşı-yaxşı muğayat olmağı, bir kimsə soruşsa, dəvə gö
Qın. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Nuş edin badəni, alın sağıdan, Çəkinməyin həramidən, yağıdan, Səflər pozan, orduları dağıdan, Əyri qılınc qılafınd
Bələdçi, yol göstərən, irəlidə gedən. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
1. Geyim, zahiri görkəm. 2. Xasiyyət, yaxşı rəftar. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Aman atam, mənim zehnim itirmə, Bu qılıqda çodar olmaz, hay olmaz! B
Cənnət xidmətçiləri, cənnətdə olan gözəl oğlanlar. Heç bilmirsən fikrim, zikrim handadı, O da mənim kimi yanhayandadı
Cənnət xidmətçiləri, cənnətdə olan gözəl oğlanlar. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) ...bəs budurana bir mələkdi, hürüdü, pəridi, qılmandı, nədi bilmirəm
Kəsər alətləri itilədikdə onların ağzında əmələ gələn tük kimi qırıntılar. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Kürdoğlu kamandar ötürməz avı, Kimdi bu dünya
Bax: qılovunu almaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Kəsər alətlərin ağzını daşa və ya qayışa çəkməklə itiləmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Tərpənmək, hərəkər etmək, qurcuxmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qarı bir qımcandı. Dedi: – Bəs niyə indiyə kimi evlənməmisən? (“Həmzənin Qıratı apa
Bax: qırım.
Xəncər, qılınc, və s. silahları qoymaq üçün qab. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Əlimdən gələrsən cana, Misri qılınc sığmır qına
Həna. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Hənalı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qınlı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qını olmayan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qarasaqqız, saqqızabənzər qara rəngli ağac şirəsi, qatran, kitrə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Müasir dildə məcazi mənası daha çox işlənsə də, dastan
Böyük epidemiya. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
1. Yeyin, sürətlə. 2. Kəsə, kəsəsinə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qara Pələng dağ deməyib, dərə deməyib başladı hər yerdə yolu qırdırmasına dəstələm
Yırtıcı quş. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Ərəb Reyhanın adamları qırğı görmüş cücə kimi qaçıb dağıldılar
Qırğın, ölüm, çox sayda ölüm. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qırx nəfərdən ibarət abdallar. Prof. Bəşir Əhmədov “Etimologiya lüğəti”ndə R.Gülpınarın “İslamda təriqətlər və məzhəblər” kitabına istinadən yazır: Pe
Görkəm, təhər-töhür, görünüş, hal, əhval, tövr. Zöhrə xanım dayənin qırımını başa düşüb, başladı Tahir Mirzəni oyatmağa
Müqabil. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Müharibə, müharibədə bir-birini öldürmə, vuruşma. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qırx sayı, qırx. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: qırmanc. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Heyvanları sürərkən vurmaq üçün kiriş, dəri, ip və s.dən qayrılan uzun dəstəkli qamçı, şallaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bunu deyib Telli xanım at
Xidmətçi, nökər. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Azacıq. Nigar xanım o saat Pəri xanımın çarqatına bircə qırnıq sürmə çəkdi. (“Qurbani”)
Diksinmək, qımıldanmaq, yerindən tərpənmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qoca Alı atın qabaq ayaqlarının üylərini bərk sıxdı, at nə diksindi, nə qırp
Bax: qısqın. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
1. Tələsdirmə, qısnama, qısnağa salma. 2. Hədə-qorxu, hədələmə, sıxışdırma. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) İlxıçılar qısqını bərk görüb təslim oldular
Təkidlə israr etmək, bərk qısqı gəlmək, sıxışdırmaq, dirənmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Odu ki onu bir də sınamaq üçün belə qısnayırdı
Güvənmək, fəxr etmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Burmaq, qıvrım etmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Çəpəki. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Kənar, qıraq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Ələ keçsə hər ikimizin qulaqları gərinəcək, ağzımızın qıyası soyulacaq
Kənar, sahil. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: qıya. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Əgər azıb bir də yolumun üstünə çıxsan kəsəcəm qulaqlarını, soyacam ağzının qıyını
Çəkik, qıyılmış. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qızmaq feilindən; gənc, dəliqanlı, oğlan uşağı; uşaq, qız uşağı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Odla qızmış, qızğın. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Dastanlarda həm qiymətli metal, həm də qırmızı rəng mənasında işlənir. İsfahandan gələ qızıl almalar, Yaxşı olur yar yanına gəlmələr, İpək dəstərxanla
Qiymətli metal. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğluyam öz elimdə, Qızıl bazmandlar qolumda, Dəlilər sağü solumda, Bu günümdə tez olaydı
Şah İsmayıl Səfəvi dövründə qoşunun adı və bu qoşunun döyüşçüsü (döyüşçülər başlarına qırmızı bağladıqlarına görə belə adlanırdı)
Zoğal ağa. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Ov üçün istifadə edilən alıcı quş. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dastanda təşbeh kimi işlənir. Qırat ilə Dürat qızılquş kimi süzüb, sıldırım qayaların
Əsirgəmək, heyfi gəlmək, verməyə əli gəlməmək, bir şeyi başqasına çox görmək, müzayiqə etmək, xəsislik etmək