Azərbaycan dastanlarının leksikası

  • SİB FARS

    Alma. Qul Allahquluyam, ay nəsib eylə! Şəcərdən baş verib, ay nə sib eylə, İskəndər mülküdü, aynası beylə, Nə Cəmşid padşah, nə də cam qaldı

    Tam oxu »
  • SİBİ-ZƏNƏXDAN

    Sevgilinin yanağında batıq yer. Sibi-zənəx, püstə dəhan, ləli nab, Nəfəsi gül kimi, müşk ənbər olsun

    Tam oxu »
  • SİCİM

    Yundan, keçi qılından əyrilmiş ip. Biri dedi: – Mən oğlanın adını qoymuşam Sicimqulu, sicim kimi uzun ömrü olsun

    Tam oxu »
  • SİDQ ƏRƏB

    1. Doğruluq, gerçəklik. 2. Sədaqət, səmimilik, ürək təmizliyi. Dərdimi söylərəm mən yana-yana, Sidqimi bağladım qadir sübhana, Biçarə lələni saldın hi

    Tam oxu »
  • SİDQİ BİTÜN

    Tam səmimiyyətli, möhkəm inamlı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SİLCƏK

    Silincə, silən kimi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SİLMƏ

    Ağac, əlağacı. Bostançı razı oldu. Niyə də olmasın? Köhnə paltar verib, təzə paltar alırdı. Seydi bostançı tatdan bir silmə (ağac) də aldı, oldu bosta

    Tam oxu »
  • SİN ƏRƏB

    İnsanın yaşı. Paşanın varı, dövləti həddən ziyada idi. Amma sini keçmişdi, hələ bir övladı yox idi. (“Novruz”)

    Tam oxu »
  • SİN-SİN

    İtlərin ağlayırmış kimi çıxardıqları səsin təqlidi, zingildəmə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SİN-SİN SİNLƏMƏ

    İtin yanıqlı zingildəməsi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SİNAVAR

    Samovar (rus mənşəli sözdür). Sarı sinavardı, hazar peşədi, Ağ eyvan otaqdı, büllur şüşədi, Mən Novruzam, atam Kərim paşadı, Hanı sağı-soldaqullarım m

    Tam oxu »
  • SİNLƏMƏK

    Sızıldamaq; zingildəmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SİNN

    Bax: sin.

    Tam oxu »
  • SİPARA

    fars. siparə Quranın bölündüyü 30 cüzdən hər biri. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SİTARA FARS

    Ulduz. Ay ağalar, sinəm üstü yaradı, Kor taleyim mənim nə sitaradı? Deyirlər Məmmədin baxtı qaradı, Xan Səlbiyi keçirmişəm tora mən

    Tam oxu »
  • SİTƏM FARS

    Zülm, əziyyət, cəfa. Fələk zəhər qatdı çoxlar aşına, Çoxlar ömrün tamam eylədi bir gün. Min bəla gətirdi axır başına, Sitəmindən həzər söylədi bir gün

    Tam oxu »
  • SİTƏMKAR FARS

    Zülm edən, əziyyət verən, incidən; zülmkar. Dost bilsə yarının gəldiyin neylər? Yar yolunda qara bağrını teylər, Nəsihət qəmzənə ver ki, qan eylər, Gö

    Tam oxu »
  • SİYQƏL ƏRƏB

    Sığal. Qurbani, batıbsan qəm dəryasına, Ovçunun məskəni dağ arxasına, Bir siyqəl versənə könül pasına

    Tam oxu »
  • SOĞUK

    Soyuq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SOĞULTMAQ

    1. Sorulmaq, qurumaq. 2. Südün çəkilməsi, quruması. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SOQMAQ

    Sancmaq, çalmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SOQMAN

    Çəkmə, ayaqqabı, yalın ayağa geyilən, dəri və ya tumacdan qısaboğaz çəkmə; bir növ uzunboğaz çəkmə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SOMƏ ƏRƏB

    Məbəd, monastır, hücrə, ibadətgah. Sübh tezdən Reyhan qarının soməsinə getdi. Salam verəndə qarı qayıdıb baxdı ki, dərdli Dilsuzdu

    Tam oxu »
  • SONA

    Yaşılbaş ördək. Dilimizdə bəzən qu quşunun sinonimi kimi də işlənir. Əcəb həddə çatıb yaşın, Sonatək yaşıldı başın

    Tam oxu »
  • SOP

    Nəsil mənsubiyyəti, soy, sülalə, bir adamın əsli-nəsli. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SOVĞILMAQ

    Qurumaq, kəsilmək (suya aiddir), sovulmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SOVMƏƏ

    Bax: somə.

    Tam oxu »
  • SOVULMAQ

    Gücünü itirmək, sovuşmaq, qurtarmaq, keçmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SOYLAMA

    Söyləmə, demə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SOYLAMAQ

    Söyləmək, demək (dastan, hekayət). (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÖGMƏK

    Pis söz söyləmək, söymək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÖVDA

    Bax: sevda. Darayıb zülfünü, töküb üzünə, Sərimi sövdaya saldı, nə çarə?                                 (“Əsli və Kərəm”)

    Tam oxu »
  • SÖVDƏGƏR

    ərəb. sövdə və fars. gər Parça alverilə məşğul olan tacir. – Mənim toyum var, ora gedək. Toydan sonra sizə aşıqlıq lazım deyil, gedib sövdagarlıq elər

    Tam oxu »
  • SÖVDƏYƏR

    Bax: sövdəgər.

    Tam oxu »
  • SÖVMİ-SALAT ƏRƏB

    Oruc və namaz. Sövm – oruc, səlat – namaz deməkdir (namaz fars sözüdür). Əl çəkmə dünyada sövmi-salatdan, Təmiz ver, qalmasın xümsü-zəkatdan

    Tam oxu »
  • SÖVMÜ-SƏLAT

    Bax: sövmi-salat.

    Tam oxu »
  • SUBHANƏHÜ ƏRƏB

    Ona (Allaha) eşq olsun. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SUÇU

    Su yolunun təmirçisi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SULB ƏRƏB

    Bel, kürək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SULTANIM

    Kişi cinsindən olan hörmətli adama xitab kimi işlənir. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SUM

    Dolu, tamam, içi dolu, bütün, külçə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SUM ALTUN

    İçi və xarici qızıl, külçə qızıl. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SUNQUR

    Yırtıcı quş. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SUNMAQ

    Vermək, təqdim etmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SURAHI

    Bax: sürahi. Məclisimə surahılar düzüldü, Eynim yaşı qabdan-qaba süzüldü, Ağla, Abbas, əlin yardan üzüldü, Bu gün axır zaman olmuş, ay olmuş

    Tam oxu »
  • SURNAÇI

    Zurnaçı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SUSANMAQ

    Susamaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÜGİLİK

    Şiş, süngü. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÜGSÜN

    Ənsə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÜXƏNVƏR FARS

    1. Söz söyləyən, danışan. 2. Dilavər, dilli. 3. Məcazi mənada: şair. Mahmud bəy qoşan adam Qurbanini sazbənd Usta Bədəlin dükanına gətirdi

    Tam oxu »