Azərbaycan dastanlarının leksikası

  • SOĞUK

    Soyuq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SOĞULTMAQ

    1. Sorulmaq, qurumaq. 2. Südün çəkilməsi, quruması. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SOQMAQ

    Sancmaq, çalmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SOQMAN

    Çəkmə, ayaqqabı, yalın ayağa geyilən, dəri və ya tumacdan qısaboğaz çəkmə; bir növ uzunboğaz çəkmə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SOMƏ ƏRƏB

    Məbəd, monastır, hücrə, ibadətgah. Sübh tezdən Reyhan qarının soməsinə getdi. Salam verəndə qarı qayıdıb baxdı ki, dərdli Dilsuzdu

    Tam oxu »
  • SONA

    Yaşılbaş ördək. Dilimizdə bəzən qu quşunun sinonimi kimi də işlənir. Əcəb həddə çatıb yaşın, Sonatək yaşıldı başın

    Tam oxu »
  • SOP

    Nəsil mənsubiyyəti, soy, sülalə, bir adamın əsli-nəsli. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SOVĞILMAQ

    Qurumaq, kəsilmək (suya aiddir), sovulmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SOVMƏƏ

    Bax: somə.

    Tam oxu »
  • SOVULMAQ

    Gücünü itirmək, sovuşmaq, qurtarmaq, keçmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SOYLAMA

    Söyləmə, demə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SOYLAMAQ

    Söyləmək, demək (dastan, hekayət). (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÖGMƏK

    Pis söz söyləmək, söymək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÖVDA

    Bax: sevda. Darayıb zülfünü, töküb üzünə, Sərimi sövdaya saldı, nə çarə?                                 (“Əsli və Kərəm”)

    Tam oxu »
  • SÖVDƏGƏR

    ərəb. sövdə və fars. gər Parça alverilə məşğul olan tacir. – Mənim toyum var, ora gedək. Toydan sonra sizə aşıqlıq lazım deyil, gedib sövdagarlıq elər

    Tam oxu »
  • SÖVDƏYƏR

    Bax: sövdəgər.

    Tam oxu »
  • SÖVMİ-SALAT ƏRƏB

    Oruc və namaz. Sövm – oruc, səlat – namaz deməkdir (namaz fars sözüdür). Əl çəkmə dünyada sövmi-salatdan, Təmiz ver, qalmasın xümsü-zəkatdan

    Tam oxu »
  • SÖVMÜ-SƏLAT

    Bax: sövmi-salat.

    Tam oxu »
  • SUBHANƏHÜ ƏRƏB

    Ona (Allaha) eşq olsun. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SUÇU

    Su yolunun təmirçisi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SULB ƏRƏB

    Bel, kürək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SULTANIM

    Kişi cinsindən olan hörmətli adama xitab kimi işlənir. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SUM

    Dolu, tamam, içi dolu, bütün, külçə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SUM ALTUN

    İçi və xarici qızıl, külçə qızıl. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SUNQUR

    Yırtıcı quş. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SUNMAQ

    Vermək, təqdim etmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SURAHI

    Bax: sürahi. Məclisimə surahılar düzüldü, Eynim yaşı qabdan-qaba süzüldü, Ağla, Abbas, əlin yardan üzüldü, Bu gün axır zaman olmuş, ay olmuş

    Tam oxu »
  • SURNAÇI

    Zurnaçı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SUSANMAQ

    Susamaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÜGİLİK

    Şiş, süngü. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÜGSÜN

    Ənsə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÜXƏNVƏR FARS

    1. Söz söyləyən, danışan. 2. Dilavər, dilli. 3. Məcazi mənada: şair. Mahmud bəy qoşan adam Qurbanini sazbənd Usta Bədəlin dükanına gətirdi

    Tam oxu »
  • SÜLEYMANİ ƏRƏB

    Güclü zəhər. Şər deməsən, xeyir gəlməz. İşdi, elə ki ölmədi, keçdi, onda bir almaya süleymani zəhər daxil edib verərsən, ölüb başımızdan rədd olub ged

    Tam oxu »
  • SÜNİCİ

    Nişanlanmış, damğalı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÜNMƏK

    1. Nişanlamaq. 2. Uzanmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÜNÜ

    Süngü (süqü), mizraq, qarğı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÜNÜCÜK

    Kiçik süngü. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÜNÜK

    Kəmik. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÜR

    Sür cida; çoxillik qamışın yoğun gövdəsindən hazırlanan nizə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÜRAHI

    Bax: sürahi. Sənsən bu dünyada gözəllər şahı, Bədənin büllurdur, boyun sürahı. Dadıma yetişsin qadir ilahı, Alagözlü Leyla xanım, gəl qayıt!          

    Tam oxu »
  • SÜRAHİ ƏRƏB

    1. Su və ya şərab tökmək üçün uzunboğaz şüşə qab; qrafin. 2. Məcazi mənada: gözəlin boyu, gərdəni. Alimdən dərs aldım əlif-bey üçün, Sürahilər düzülüb

    Tam oxu »
  • SÜRDÜRMƏK

    Saqilik etdirmək, şərab gəzdirmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÜRƏYYA ƏRƏB

    Yeddiqardaş ulduzlar, ülkər (Dana bürcündə yeddi ulduz topasının adı); ümumiyyətlə, ulduz. Nazlı yar əlindən sinəsi dağam, Sürəyyatək yatmamışam, oyağ

    Tam oxu »
  • SÜRİ

    Sürü, heyvan dəstəsi, toplusu. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÜRİMƏK

    Sürümək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÜRÜCMƏK

    Sürüşmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÜRÜLƏ-SÜRÜLƏ

    Yerin üstü ilə bir şeyi çəkə-çəkə aparmaq, sürüyə- sürüyə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÜSƏGƏN

    1. Buynuzu ilə vuran, buynuzlayan. 2. Azğın sığır. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÜSƏLMƏK

    Batırılmaq, dürtülmək, saplanmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • SÜSƏŞMƏK

    Buynuzlaşmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »