Azərbaycan dastanlarının leksikası

  • ÇIĞNAM-ÇIĞNAM

    Şırıl-şırıl, çağlaya-çağlaya. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÇIĞRI

    Çadırın qumaş dəliyinin ağac halqası. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÇIQA

    Çıxaraq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÇIQARMAQ

    Çıxarmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÇIQQA

    Bax: cıqqa. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu durnanın başındakı çıqqanı yolub, Eyvazın araqçınına sancdı

    Tam oxu »
  • ÇIQMAQ

    Çıxmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÇILBIR

    Yüyən. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÇIPLAQ

    1. Çılpaq, soyunmuş, üryan. 2. Məcazi mənada: fağır, möhtac, yoxsul. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÇIRÇIPLAQ

    Soyunmuş, lüt, çılpaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÇIRĞAB

    Qızılla bəzənmiş paltar və başqa şeylər. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÇIRPINDI

    Çırpıntı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÇIRTLAMAQ

    Məcazi mənada: yenicə doğmaq, çıxmaq (günəş haqqında). (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Elə ki səhər acildi, hələ heç gün çırtlamamışdan Koroğlu yerindən

    Tam oxu »
  • ÇIRTMAQ

    Bax: çırtlamaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Gün çırtanda üç nəfər də götürüb yeridi düşərgəyə. (“Mərcan xanımın Çənlibelə gəlməyi”) (İ

    Tam oxu »
  • ÇİDAR FARS

    1. Atın qabaq ayaqlarını bağlamaq üçün ip, kəndir. 2. Məcazi mənada: buxov. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Özün görürsən ki, ayağıma çidar olub, mənim

    Tam oxu »
  • ÇİFAYDA FARS

    Nə xeyri var? nə fayda? təəssüf ki ... (ara söz kimi işlənir). Onun o tərəf-bu tərəfinə keçdi, çağırdı, amma çifayda – Qurbani ayılmadı ki, ayılmadı

    Tam oxu »
  • ÇİGİN

    Çiyin. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÇİLBƏR

    Yüyən. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÇİLLEYİ-KAMAN

    Bax: çillə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dəmirçioğlu yayı çiynindən aşırdı, oxları bir-bir çilləyi-kamana mindirib, yerindən tərpənəni vurub yerə sal

    Tam oxu »
  • ÇİLLƏ

    fars. çellə Yay-oxun kirişinə deyilir. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Prof. B.Əhmədov “Etimologiya lüğəti”ndə yazır: Görünür, kiriş 40 sapdan (ipdən) e

    Tam oxu »
  • ÇİLLƏ1

    fars. çellə 1. Doğuşdan, toydan və ya ölümdən keçən qırxgünlük müddət. 2. Qışın böyük və kiçik çillədən ibarət ilk iki ayı (60 gün)

    Tam oxu »
  • ÇİLLƏ ÇIXARTMAQ

    Adətən, gəlin toydan sonra, zahı qadınla körpəsi isə doğuşdan sonra 40 gün çilləli hesab olunur. Bu dövr təhlükəli sayılır

    Tam oxu »
  • ÇİLLƏ KƏSMƏK

    Bax: çillə çıxartmaq.

    Tam oxu »
  • ÇİLLƏKƏN

    Axar suyun qabağına yığılan çör-çöp, zir-zibil. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Elə bil qabağı çilləkən basmış dağ selinin qabağı açıldı

    Tam oxu »
  • ÇİLLƏYƏ DÜŞMƏK

    Bax: çillə çıxartmaq.

    Tam oxu »
  • ÇİMİR

    Mürgü. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

    Tam oxu »
  • ÇİMİR APARMAQ

    Yuxulamaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Nigar xanımı oturduğu yerdə çimir apardı. (“Mərcan xanımın Çənlibelə gəlməyi”) (İ

    Tam oxu »
  • ÇİMİR ETMƏK

    Mürgüləmək, yuxulamaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

    Tam oxu »
  • ÇİNİ-MAÇİN

    Şifahi ədəbiyyat örnəklərində Çin və Mancuriya belə adlanıb. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Eyvazım bənzər laçına, Sonalar heyran saçına, Vermərəm Çinə

    Tam oxu »
  • ÇİTƏMƏ

    Dövrələmə, çəpər kimi. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dialektlərdə çitəmə qarğıdan hörülmüş çəpərə deyilir

    Tam oxu »
  • ÇOBAN-ÇOLUQ

    Lüğətlərdə “yuxarı təbəqədən olanların aşağı təbəqəyə mənsub olanlara verdikləri təhqiramiz ad” kimi qeydə alınır

    Tam oxu »
  • ÇODAR

    Mal-qara alveri ilə məşğul olan adam. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) – Ay bala, çodar olmayıb nə olacaq! Görmürsən pal-paltarını? Görünür ki, bunların

    Tam oxu »
  • ÇOXMAQ

    Çoxalmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÇOQ

    Çox. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÇOQRAMAQ

    Qaynamaq, fışqırmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÇOLUQ

    Çocuq, evdəkilər, ailə (ev adamları); uşaq, uşaqlar. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÇONQURİ

    Bax: çöngür.

    Tam oxu »
  • ÇOVĞAN

    Bax: çövkən. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Gördü bir neçə saray adamı qabaqda, onların arxasınca əllərində çovğan olan bir neçə xacə, sonra isə Nigar

    Tam oxu »
  • ÇOVKAN

    1. At üstündə ucu əyri çomaqla oynanılan top-top oyunu (bu oyunda istifadə olunan çomaq da çövkən adlanır)

    Tam oxu »
  • ÇOVQAN

    Bax: çovkan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÇOVMAQ

    Sapmaq, pozulmaq. Neylərəm bağçanı barı olmasa, Neylərəm heyvanı, narı olmasa, Bir igidin dünya varı olmasa, Yeləksiz ox kimi çovar deyərlər

    Tam oxu »
  • ÇOVUXMAQ

    Düşmək, üstünə düşmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÇOVUŞ

    Bax: çavuş. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Xotkarın dilindən qızı Nigara yaz ki, “bu naməni sənə verən adam mənim çovuşumdur

    Tam oxu »
  • ÇOVUŞ

    Bax: çavuş. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

    Tam oxu »
  • ÇOVUŞ

    Bu sözün “fərmanları, qərarları, hökmləri uca səslə camaata elan edən şəxs”, “aşağırütbəli məmur”, “zəvvarları müşayiət edən, onların yola düşməsini v

    Tam oxu »
  • ÇÖLDİ

    Hədiyyə; elə ənama deyərlər ki, bir dilavər cəngdə bahadırlıq edə və ya vəzifəsində mahir bir adam nadir bir şey işləyə, müqabilində verilər; mükafat,

    Tam oxu »
  • ÇÖNGƏ

    Zəif, tavanasız. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÇÖNGƏLMƏK

    Zəifləmək, çevrilmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • ÇÖNGÜR

    Simli musiqi aləti. Gücü olan kəndisini Öyməyi layiq deyil, Al əlinə çöngürünü, Bu cəngi dövrana gəl

    Tam oxu »
  • ÇÖPÜK

    Dialektlərdə: 1) yorğan-döşəyin içərisində işlənib xarab olmuş yun; 2) yun daranarkən darağın dişlərində qalan yararsız hissə

    Tam oxu »
  • ÇÖVKƏN

    Bax: çovkan. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

    Tam oxu »