(Lənkəran) erkək turac. – Dadmənitutdular oxumağa başdıyıb
(Meğri) iri, böyük, uca
(Quba) dəf, kiçik qaval. – Üydən mənim daftımı gəti
I (Ordubad) gözə düşən çöp. – Gözümə dağal düşüb II (Ağdaş, Borçalı, Cəlilabad, Füzuli, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Sabirabad, Salyan, Tovuz) 1
I (Füzuli, Gəncə, Qazax, Şəmkir) cığallıq. – Dağallığ yaxşı şey də:l (Gəncə); – Onun dağallığına baxma, söz qanan adamdı (Şəmkir) ◊ Dağallığ eləməy (S
(Göyçay, Kürdəmir, Ucar) dolaşa (quş adı). – Ta: <daha> dağan az-az görünür (Kürdəmir); – Dağda dağannar, Bir-birini boğannar, Oğlan doğ
I (Salyan) qupquru. – Çörəg dağanağ olub, diş batmır II (Salyan) çuqun qab
(Təbriz) əl hanasının bir hissəsi. – Bizim hananın dağanağı əmməgildədi
I (Ağdam, Cəbrayıl, Kəlbəcər, Kürdəmir, Quba, Oğuz, Salyan, Şamaxı) bax daqar I. – Dur dağarı bura gəti (Şamaxı); – Dağarı sua qoyqınan yımşalsın (Sal
(Çənbərək) lovğalanmaq. – Ay dıdı Şəmşi, nə dağarcıxlanırsaη?
(Bərdə, Borçalı, Qazax) 1. dağlıq (Borçalı, Qazax) 2. dağətəyi (Bərdə). – Dağavar yerdə meyvə, üzüm yaxşı olar; – Bura dağavar yerdi, dağ çoxdu (Borça
(Bakı) dağüstü. – O kətdər dağbəsər kətdərdi; – Dağbəsər kətdər sərin olur
(Qazax) yay mövsümündə dağda yaşayan adam. – Dağçılar gəldilər
(Tabasaran) çaxçax (dəyirmanda)
(Meğri, Zəngibasar) gözə – nəzərə gəlməmək üçün uşağın və ya heyvanın boynundan asılan bəzəkli kiçik dağdağan ağacı
(Dərbənd, Tabasaran) 1. daha. – İki qərəm <kərə> gəldi, dağı qəlmədi (Tabasaran) 2. başqa
(Şuşa) poçtalyon. – Rəsul poşda dağıdıcı qoyulufdu
(Qazax) biçilmiş, lakin yığılmamış ot, taxıl və s. – Hələ çöldə dağınığınız çoxdumu?
(Dərbənd) başqası. – Dosdarından biri ayı olutdu, biri canavar olutdu, bir dağısı da tülkü olutdu
I (Qax) əritmək II (İmişli) yayı yaylaqda, dağ yerində keçirmək. – Yayı dağladıx, endix’ aşağa
(İmişli) damğa vurmaq üçün alət
(Ağdam) bax dağvadil. – Gülpəri ərinnən dağmadildi
(Salyan) pul, var-dövlət. – Sənin bədxərcliyinə heç dağnus da çatmaz
(Şəki) kəklik
(Çənbərək) narazı, incik. – O maηa Hassannan dağvadil danışdı
I (Bakı, Cəbrayıl, Zəngilan) təpə. – Daharın döşündə yaxşı ot var (Zəngilan); – Qoyunnar daharın döşündə otduyur (Cəbrayıl); – Bi dənə yaşıllığ yoxdu
(Lənkəran) döyülmüş nanə ilə duzun qarşığı
(Bakı) təpəlik. – Bu daharrığda çoxli vocdər var
I (Bərdə, Çənbərək, Qafan, Qax, Mingəçevir, Şəki, Şuşa, Zaqatala) divarları qamışdan hörülüb suvanmış daxma
(Goranboy) qamışdan düzəldilmiş kiçik daxma. – Gətir çuvalı, daxalçıya qoyax
(Çənbərək) kəllələşmək, kəllə-kəlləyə gəlmək (heyvanlarda). – Qoşdar yaman daxlaşdı, ikisi də ləms oldu, yerinnən qalxəmmir
(Ordubad) pusquda durub ovun yerini öyrənmək. – Ə, səs salma, sap yavaş-yavaş daıtda, man bu yannan galeyram
I (Şəki) qoyun və ya keçi dərisindən hazırlanmış torba, kisə. – Epbeyi daqara dolduruf getdi II (Şəki) acı istiot
I (Gəncə, Kürdəmir, Qax, Qazax, Oğuz, Şəki, Şəmkir, Tovuz) 1. neft, mazut və suqabı (Kürdəmir, Qazax, Şəmkir, Tovuz)
(Ucar) emallı, balaca dərin boşqab. – Daqqaçada uşağa xörək veririk
(Hamamlı) lovğalıq, ədabazlıq ◊ Daqqalıx eləməx’ – lovğalanmaq, ədabazlıq etmək. – Daqqalığ eləmə
daqqar durmax: (Qazax) möhkəm durmaq; sözündən dönməmək, güzəştə getməmək. – Elə daqqar duruf sözünün üsdündə
(Dərbənd) küçük. – Munu mənim daqqaylarıma vər
(Kürdəmir, Lənkəran, Sabirabad, Salyan) qamışın bir növü. – Daladan zəmmil toxınır, həsir toxınır, bi də öy üssi bassırılır (Salyan)
(Qarakilsə) ciftləşmə həvəsi, cəhdi (atlarda) ◊ Dalaba gəlməx’ – ciftləşmək
(Bərdə) uşaq oyunu adı. – Qızdar məhlədə daladasmalatma oynuyur
(Çənbərək, Qazax, Şəmkir, Şuşa) bax dalab ◊ Dalafa gəlməx’ (Qazax) – bax dalaba gəlməx’. – Ta: maydannarın dalafə:lən vaxtıdı
(Şəmkir, Şuşa) ciftləşmə vaxtı çatmaq, ciftləşmə həvəsinə düşmək. – Maydan dalafdadı, ayğıra qoşmağ lazımdı (Şuşa); – Boz maydan dalafdadı (Şəmkir)
I (Qarakilsə, Şuşa) yazda arıların düzəltdiyi təzə şan. – Dalax balı çox yeməli olur (Şuşa); – Bir beləcə dalax kəsdim, o da qupquruydu (Qarakilsə) II
(Qazax, Şərur) 1. gəlir, qazanc (Qazax). – Yay ayları dalamırt aylarıdı 2. məhsul yığımı (Şərur). – Ay Sönqulu kişi, dalamırt vaxdı gəlif çatıfdı ◊ Da
(Çənbərək) yığmaq, toplamaq (məhsulu). – Bir az qartop dalamırtdamışam, aparıf satajam
(Çənbərək) azca yemək, yüngülvari nahar etmək. – Savax tezdənnən dalamırtdandım deyin büyün ajmadım
(Yardımlı) korlamaq, zay eləmək. – Yemeysən yemə, day dalamurd eləmə
(Kürdəmir, Meğri, Şuşa) 1. darvaza (Şuşa). – Dalan belə kiçiy evə yaraşmaz 2. koma, daxma (Meğri). – Burda heç olmasa dalan tix’dirin
(Cəbrayıl, Meğri) koma. – Yeddi adam gəldi, burda dalança tix’di biyolum (Meğri)