Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • I (Gəncə) dərini və gönü aşılamağa məxsus maddə. – Dəriləri aşa qoymuşdux II (Basarkeçər) əriştə. – A Balle, aş pişiribənə?

    Tam oxu »
  • AŞAFATMA

    (Yevlax) qövsi-qüzeh

    Tam oxu »
  • AŞD

    (Salyan) dinc, sakit. – Qəfər, aşd otı!

    Tam oxu »
  • AŞDAMAX

    (Cəbrayıl, Təbriz) gönü duzlu suda aşılamaq. – Göni aşdamışux (Təbriz)

    Tam oxu »
  • AŞDIRIMÇA

    (Bakı) dilli (adam)

    Tam oxu »
  • AŞXA

    (Zəngilan) quru otun heyvan yeyəndən sonra qalan qırıntıları. – Avxırdakı aşxanı tök ə:nə, heyvannara təzə ot qoy

    Tam oxu »
  • AŞID

    (Salyan) bax aşd. – Bayram, aşıd qal; – Çingiz, aşıd dur

    Tam oxu »
  • AŞIĞ

    (Ucar) düymə

    Tam oxu »
  • AŞIĞÇI

    (Salyan) musiqi üçlüyü. – Aşığçılar olmasa, toy da olmaz

    Tam oxu »
  • AŞIXLAMAX

    (Ağdam) bəyənmək. – Məsələn, qızı aşıxlıyıf hə:sin alırıx

    Tam oxu »
  • AŞIXLI

    (Qazax) heyvan ayağının diz hissəsi. – Yeməyə aşıxlı yaxşıdı

    Tam oxu »
  • AŞIPİŞİ

    (Basarkeçər) qonaq-qonaq (uşaq oyunu adı). – Ana, aşıpişi oyunurdux

    Tam oxu »
  • AŞIRMAX

    I (Gəncə, Qazax, Şəmkir) məc. malı və ya pulu dağıtmaq, yersiz xərcləmək. – Fərasətsiz oğuldu, atasının varyoxunu aşırdı, lüt qaldı (Gəncə) II (Ağbaba

    Tam oxu »
  • AŞQAL

    (Şəmkir) arıq, döllüyə yaramayan (qoyun). – Bu dağda nə ki aşqal qoyunum vardı, hamısını satdım

    Tam oxu »
  • AŞQALLAMAX

    (Çənbərək) sürünün içindən arıq qoyunları seçmək. – Çovan sürüyü aşqalladı

    Tam oxu »
  • AŞQALLAMMAX

    (Şəmkir) xarab olmaq, pozulmaq, yaramaz olmaq (qoyun haqqında). – A balam, aşqallanıf gedif, onnan saηa qoyun olmaz, sat, başınnan rədd elə

    Tam oxu »
  • AŞQARA

    (Oğuz) xuruş, plovun qarası. – Çığırtmalı aşın aşqarası ayrıdı, qo:rmalı aşınkı ayrı

    Tam oxu »
  • AŞNABUB

    (Bakı) hop-hop. – Qaya:n altınnan aşnabub uçatdı

    Tam oxu »
  • ATAĞACI

    (Ağdam, Şəmkir) 1. dabbağxanada gönün suyunu sıxmaq üçün işlənən ağac alət (Ağdam) 2. damın üzərinə döşənən nazik ağac (Şəmkir)

    Tam oxu »
  • ATAĞAR

    I (Şəki) ağac adı II (Zaqatala) alçaq ağaclı meşələr

    Tam oxu »
  • ATAĞIZDI

    (Çənbərək) məc. sözü keçən, sözü ötən. – Atağızdı yə:si var Məsiniη, saxlasın dayna

    Tam oxu »
  • ATALAMAX

    (Ordubad) yumaq. – Əkin vaxdı biz əvvəlcən yeri suynan atalayırıx

    Tam oxu »
  • ATALIX

    (Şəki) başlıq (keçmişdə qız köçərkən atasının oğlan evindən aldığı pul və ya qızıl). – Qızın atası diyir bi bu qədər sənnən atalığ alıcam

    Tam oxu »
  • ATAVÜL

    (Zaqatala) 15-20 dərzdən ibarət taya. – Bafaları atavülə yığışdırın

    Tam oxu »
  • ATDAĞAŞ

    (Qazax) uşaq oyunu adı. – Ə, gəlin bir atdağaş oynıyax

    Tam oxu »
  • ATDAMMAX

    (Şəki, Zəngibasar) yola düşmək, getmək. – Pilo-çilonu yidilər, işdilər, so:ra ata minəsidi, atdanasıdı; – Gelin iki günə kimi atdanasıdı; – Toyiydi qı

    Tam oxu »
  • ATDAMPAÇ

    (İmişli) arxın dar yeri. – Burda yaxşı atdampaç var

    Tam oxu »
  • ATDANDIRMA

    (Şəmkir) kənd toylarında atlılar ata minən zaman zurna ilə çalınan hava (marş). – Əyə, Tünü, qonaxlar atdanır, bir atdandırma çal!

    Tam oxu »
  • ATDARDAKİMİNATI

    (Tərtər) uşaq oyunu adı

    Tam oxu »
  • ATDI

    atdı lobya: (Ağdam, Şəki) ağaca və ya kola dırmaşan uzun sarmaşıqlı lobya. – Atdı lobya saralıf, yığmax lazımdı (Şəki) ◊ Atdı yerpənəx’ (Şəki) – şaxa

    Tam oxu »
  • ATDIBAŞ

    (Göyçay) uşaqların qarğıdan qayırdıqları oyuncaq at. – Alginan bu qarğını, get özünə atdıbaş qayır, oynagınan

    Tam oxu »
  • ATDIX

    (Şərur) qırılmış, parçalanmış buğda dənəsi

    Tam oxu »
  • ATDOL

    (Kəlbəcər) bitki adı

    Tam oxu »
  • ATDURUM

    (Bakı) zirək, dəcəl, hər şeyə baş qoşan. – Qız dögür a, atdurumdu, boşdan tük aparır

    Tam oxu »
  • ATGÖTÜ

    (Basarkeçər) yabanı bitki adı. – Ə, siyirquyruğı əvəzinə atgötü yığmısan

    Tam oxu »
  • ATICI

    (Qazax) keçəçi. – Atıcı qəlif düzəldər

    Tam oxu »
  • ATICILIX

    (Qazax) keçəçilik. – Ləzgi Vəli atıcılıxnan dolaner; – Bu geder atıcılığ örgəner

    Tam oxu »
  • ATILAMA

    (Gədəbəy, Şəki) ovduq (su ilə qatığın qarışığından hazırlanmış sərinləşdirici içki). – Yanğıya qatıq atılaması; – Oynü <hər gün> atılama

    Tam oxu »
  • ATILAMAX

    (Qarakilsə, Şəki) nehrə çalxamaq. – Qatıx yığılıf qalıtdı, atılanasıdı (Şəki)

    Tam oxu »
  • ATİTİRƏN

    (Borçalı) quş adı. – Atitirən də quşdu

    Tam oxu »
  • ATQAYTARAN

    (Qazax) quşqonmaz, iritikanlı bitki adı. – Atqaytaran batdığı yer çox yaman ajışer

    Tam oxu »
  • ATQULAĞI

    I (Qazax) bir bərabərdə, müvazi, qoşa, yanaşı. – Hələ ki dəli Hasannan Cırıxburun atqulağı gedellər, sonra görəy hası ötəjəy II (Qarakilsə) həmyaş, ya

    Tam oxu »
  • ATQULANÇARI

    (Qazax) qulançar (yeyilən yabanı bitki adı). – Souxbulax vazqalında basajır gələndə 10 kom atqulançarı satdım

    Tam oxu »
  • ATQUŞU

    (Sabirabad) göycəqarğa. – Atquşunun əti öskürəyə dərmandı

    Tam oxu »
  • ATQUVANİ

    (Xaçmaz) toylarda at çapılan zaman çalınan hava. – Bunnan qabağa həmşə tuylarda atquvani çaldurub cavannar atdarin hücətə sürətdilər

    Tam oxu »
  • ATLAMA

    (Kəlbəcər, Qazax, Qəbələ) bax atılama. – Atlama ürəx’ sərnidən şeydi (Qazax); – Gəlinbajı, ürəyim yanır, mənə atlama hazırra (Qəbələ)

    Tam oxu »
  • ATMA

    (Kürdəmir, Ordubad) evin üstünə qoyulan ağac, tir. – Əvin üsdə atılan ağaca atma deyərıx (Ordubad) Atma çay (Xaçmaz) – şirin çay

    Tam oxu »
  • ATMACALAMAX

    (Çənbərək) dağıtmaq. – İfan bir ay döy geydiyi köynəx’, gənə atmacalanıf

    Tam oxu »
  • ATMƏY

    (Cəlilabad) üyütmək. – Də:rmana on dağiyəçən fikir verdim, yavaş atey

    Tam oxu »
  • ATUDAN

    (Şərur) acgöz. – Onun elə atudan uşağı var ki

    Tam oxu »