I (Gədəbəy, Qarakilsə, Qazax) buğa. – Qoyma! Qoyma! Buğarsax qırdı qaşdı (Qazax); – Buğarsax gəlip alaçığı dağıtdı (Qarakilsə) II (Gədəbəy) qaramalın
(Hamamlı) xırda gözlü xəlbir. – Şadareynan buğdanın saman-çöpün təmizzi:llər, so:ra da buğdaəliyənnən keçirillər
I (Dərbənd) içərisinə kişmiş və turşu doldurularaq bişirilən balıq. – Bu gün anam buğlama pişiritdi, kitso <gedirsənsə> kitəğ, yiyağ II
(Bakı) acı dadlı, tikanlı yabanı bitki adı
I (Borçalı, Füzuli, İmişli, Qazax) bax bığır. – Güən buğurda olar, mayada olmaz (Borçalı); – Dəvənin buğuru quatdı olar (Qazax); – Buğuru gəti, a bala
(Borçalı, Çənbərək, Qazax) üçyaşar düyə, buğaya gəlmək vaxtı çatmış düyə. – Bu düyə buğyadurandı (Çənbərək)
(Tovuz) üçyaşar düyə, buğaya gəlmək vaxtı çatmış düyə. – Maral inəyin balası indi buğyaə:ləndi
(Zaqatala) çobanların dəri və başqa şeylər asdığı ağac asqı. – Torba buxaldan asılıb
(Göyçay) kəlağayı
(Lənkəran) balıq ovlamaq üçün ucunda iki və ya üç dişi olan dəmir alət. – Bulnan çoxlu balıq vurdum; – Sitərmirdoy çayna gedəndə özümnən bul aparmışdi
(Qazax, Şəmkir) vurnuxmaq. – İnəx’ bulançılaner, doğajax də:səη; – Urusdam savaxdan bəri bulançılıyırdı, axırda qaşdı (Qazax)
I (Çənbərək) bax bulançılamax. – İnəx’ dünənnən bulançıyır, amba hələm doğmuyuf, hər gejə lələm baxır II (Çənbərək, Mingəçevir) xəstəlikdən uzun müddə
(Qarakilsə, Şərur) bulanıq, çirkli. – Bizdər bulandırıx su içmənix’; – Çay yayda bulandırıx gəlir (Qarakilsə)
(Mingəçevir) xəstəlik adı
(Şamaxı) bax bılbıla. – Gözümə bulbula göründi
(Ağcabədi) bax bılbıla. – Bulbulu çox isdi vaxt olur
(Çənbərək) cummaq. – Hürzat ordan-burdan bulğuyur, qoynu sağır
(Ağbaba, Qarakilsə) yarma
(İmişli, Meğri) 1. yoxlamaq (Meğri). – Niyazgilin əvlərinin yanyürəsini bulqadım, hamma bir şey bilmadım 2
(Borçalı) qar topası, qar yığını. – Bulqar dağın başında olar hündür-hündür
(Oğuz) əsas tiri saxlamaq üçün onun altına qoyulan ağac. – Baş tirini bulunun üsdünə qoyullar; – Baş tirini bulu saxlıyır
(Borçalı, Tovuz, Zərdabi) təzə doğulmuş buzov. – Üş gündü inəyimiz doğalı, a:ğı səkil bir buluğu var (Tovuz); – Bulux həyətdə oynaxlıyır (Zərdab)
(Başkeçid, Borçalı, Qazax) kiçik ot tayası. – Bir tapıldan üş-dört bulun çıxer (Borçalı)
(Başkeçid, Borçalı, Qazax) kiçik ot tayası düzəltmək. – Otu biçəx’ bulunnuyax (Borçalı)
(Zaqatala) qom, topa. – Bir buncul ba:lı ver
(Şəki) 1. ağacdan meyvə dərmək üçün ucu haça, uzun ağac. – Əl çatmiyən yerrərdəki meyvəni buracaxnan buruf saldım 2
(Quba, Şərur) yükün üstündən çəkilən kəndiri tarımlamaq üçün ilişdirilib burulan ağac və ya dəmir parçası
(Tovuz) burğu. – Burağancı burorsaη, deşersəη
(Şəki, Şəmkir) bax burağac. – A bala, o şəliyə bir burağaş sal, özün də dalıma qaldır (Şəmkir)
(Şəmkir, Tovuz) sahibsiz, yiyəsiz, özbaşına. – Sə:n atın bi:l buraxma oluf (Tovuz); – Öyü buraxma qoyub gəlmişəm; – Buraxma heyvandı gedif taxıla giri
(Kəlbəcər) böyük qazan. – Bural toyda işdənir
(Lənkəran, Salyan) çalğı aləti adı. – Burbuğ çalındı, gedək (Salyan)
(Meğri, Şəki) tumurcuq. – Heyvan ut tapbeyəndə burc yey meşədə (Meğri); – Ağaşdar burc açəndə qurdu dirildillər (Şəki)
(Zaqatala) südlü əriştə. – Burcahın sütü azdı
(Qax) bax burcah
(Zəngilan) başdan eləmək, bir bəhanə ilə rədd etmək. – Bir günnüx’ maşın isdədim, burcutdu, vermədi
(Tərtər) bax burağanc. – Ağajı burğacınan deşirix’
(Tovuz) bax burağanc. – Burğancı burorsan, o da taxtanı deşer
(Göyçay) sarımaq, dolamaq. – Süməyi düz ağaca burğıtdıyırux
I (Gəncə, Şəmkir) göyərti dəstəsini və ya bağda tənəkləri bağlamaq üçün işlədilən nazik zoğ. – Göyü Bakıda burğuynan bağlamıllar (Gəncə); – Biyil burğ
(Meğri) biçilmiş otu toplayıb bağlayan adamın köməkçisi
(Meğri) bax burğuçi. – Mx: mən deyən bir burğuçu ver, sx: gündə 400- 500 burma burum
(Şəmkir) çayda suyun iti axan yeri. – Adam bu burxaça tüşsə, çıxa bilməz
(Kəlbəcər) sarıçiçəkli yabanı bitki adı. – Burxancın irəngi sarı olor
(Çənbərək) yolun döngəsi. – Harava burxaşda qırıldı
burxusduğ eləməx’: (Cəbrayıl) mane olmaq, imkan verməmək
(Oğuz) quş adı. – İdbar quşdu çox burqana
(Meğri) biçilmiş otu bağlamaq üçün işlədilən ağac alət. – Durım burqını gatırım, yavaş-yavaş issi düşməmiş utdan burax
I (Şəmkir) çimdik. – Burmaların yeri qolumda qalıf II (Ucar) açar III (Meğri) burulub hazırlanmış ot topası
(Qazax) at xəstəliyi adı. – Bu at burmaca oluf; – Burmaca tutan at yeriyəndə beli burulur