Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • EPBEX’

    (Şəki) çörək. – Bi dəfiyə üç epbex’ yiyən vaxdım olufdu

    Tam oxu »
  • EPEY

    (Zəngibasar) çox, xeyli. – İcilasa epey adam gəlmişdi

    Tam oxu »
  • ER

    (Ağdam, Bərdə, Şuşa, Tərtər) tez, tezdən. – Bir az er gəlseydin, tapardın onu (Ağdam); – Er dur ku, vaxdında çatasan (Bərdə)

    Tam oxu »
  • ERAĞAŞ

    (Cəbrayıl) faraş. – Taxıl erağaşdı, bir həfdiyə bişməy olar

    Tam oxu »
  • ERAXA

    (Lənkəran) key, gic

    Tam oxu »
  • ERƏVANƏPPƏYİ

    (Basarkeçər) vəzəriyə bənzər bitki adı. – Qızım, get bir az erəvanəppəyi yığ gəti, ayranaşı pişirəx’

    Tam oxu »
  • ERGƏC

    (Salyan) bax erkəc

    Tam oxu »
  • ERKƏÇ

    (Culfa, Kürdəmir, Qarakilsə, Qazax, Ordubad, Tovuz) sürünün qabağını çəkən yaşlı erkək keçi. – Erkəçi sür qaba:, sürünün qaba:ın çəx’sin (Ordubad)

    Tam oxu »
  • ERKƏŞ

    (Culfa, Ağdam, Ordubad) bax erkəc. – Ə:, niyə vuruf o erkəşin buynuzun qırmısan? (Ağdam)

    Tam oxu »
  • ERTİ

    (Tovuz) bax elti. – Xacca mənim ertimdi

    Tam oxu »
  • ERVƏTİ

    (Qazax) səliqəsiz, başdansovdu. – Ervəti iş görörsəη, beləmi bəliyellər çağayı? İndidən açılıf tökülör

    Tam oxu »
  • ERYAN

    (Ağdərə) uzun

    Tam oxu »
  • ERYATI

    (Çənbərək) xarab, yararsız. – Eryatı həjet olmasa yaxşıdı

    Tam oxu »
  • ERYƏTİ

    I (Ağdam, Bərdə, Şuşa) müvəqqəti. – Elə eryəti qoymuşam ora, indi götürəjəm (Ağdam); – Mən burda eryəti adamam, sabah çıxıf gedəjəm (Bərdə) II (Ağdam,

    Tam oxu »
  • EŞGAR

    (Zəngilan) şübhəsiz. – Eşgar, bını Həsənalı eliyif

    Tam oxu »
  • EŞİX’

    (Böyük Qarakilsə, Çənbərək, Naxçıvan, Oğuz, Tovuz, Zaqatala) həyət. – Gedirix’ qonşunun eşiyində bir isdikən çay içirix’ (Oğuz); – Ə:, o daneyi itələ

    Tam oxu »
  • EŞİNMƏX’

    (İmişli) lovğalanmaq. – Eşinmə, a bala, bəlkə mən səni dö:ərəm

    Tam oxu »
  • EŞMAX

    (Qax) qazmaq. – Yolun qırağını eşip qobı salıllar, sel gələndə hordan əxsin <axsın>

    Tam oxu »
  • EŞMƏ

    I (Cəlilabad) bulaq. – Su gəzeymişdər, göreylər bi eşmə var, içeylər su II (Salyan) suyun altında üzmənin bir növü

    Tam oxu »
  • EŞMƏX’

    (Kəlbəcər) qolsuz, bəzəkli qadın geyimi adı. – Qızyetər xalanın eşməyi çox qəşəx’di

    Tam oxu »
  • EŞŞƏX’

    I (Ordubad) bax eşix’ II (Basarkeçər, Qazax) kotanın bir hissəsi. – Kotanın ucu eşşəx’dən çıxanda yaxşı əhməz yeri (Qazax) III (Gədəbəy, Göyçay, Şuşa,

    Tam oxu »
  • EŞŞƏYOTU

    (Şuşa) yabanı bitki adı. – Eşşəyotu de:illər kin, eşşəx’ onu çox yeər

    Tam oxu »
  • ETEBELE

    (Bakı) təəccüblü. – Munun işi lap etebeledü, a!

    Tam oxu »
  • EVDAX

    (Cəbrayıl) dolu, bol. – Biyil ağacımız almıynan evdaxdı

    Tam oxu »
  • EVDİMƏX’

    (Cəbrayıl) sağımdan qabaq heyvanın əmcəklərini sığallamaq və ya buzova azacıq əmdirmək

    Tam oxu »
  • EVDİRMƏX’

    (Qarakilsə) 1. dənləmək. – Toyuxlar dəni bir-bir evdirir 2. seçib yığmaq. – Nənəxanım kəfşəndə başax evdirir

    Tam oxu »
  • EY

    (Borçalı, Kürdəmir, Qazax) yaxşı. – Mənim kefim eydi (Qazax); – Bu ki yap eydi (Kürdəmir); – Sizdən ey olmasın, Məhəmməd mənim yaxın dosdumdu (Borçalı

    Tam oxu »
  • EYCAHAN

    (Əli Bayramlı, Kürdəmir, Sabirabad, Salyan) işsiz, boş, bikar, asudə. – İskan eycahansa, birin ver (Sabirabad); – Eycahan gəzir (Kürdəmir)

    Tam oxu »
  • EYCAHAN-EYCAHAN

    (Kürdəmir) boşboş, işsiz – Eycahan-eycahan gəzif dolanmaxdan nə çıxar

    Tam oxu »
  • EYDƏŞ-ÜYDƏŞ

    (Şəki) əyri-üyrü. – Eydəş- üydəş şeyləri hardan aldıη?

    Tam oxu »
  • EYDİRMƏX’

    (Ağcabədi, Ağdam, Borçalı, Göyçay, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Şəmkir, Zəngilan) bax evdiməx’. – Qoyunun məmələrini eydirəsəη gərəx’, o da xoşallana,

    Tam oxu »
  • EYGİLİX’

    (Cəbrayıl, Meğri) azadlıq, asudəlik, sakitlik. – Yeri, bir eygilix’də:lərsəη (Cəbrayıl) ◊ Eygiliyə çıxmax (Meğri) – azadlığa çıxmaq, asudəliyə çıxmaq

    Tam oxu »
  • EYHANA

    (Meğri, Zəngilan) bəlkə. – Eyhana getdim tapayilmədim, onda nejo:lsun? (Zəngilan); – Eyhana, işdi dəy, man galammaram, unda bizim uşaxlari də keçi yay

    Tam oxu »
  • EYHANƏ

    (Lənkəran) bax eyhana

    Tam oxu »
  • EYİN-ŞAYIN

    (Zəngibasar) açıq-aşkar. – Eyin-şayın məni yallatdı (aldatdı)

    Tam oxu »
  • EYİNTİ

    (Gədəbəy) bax eğinti. – Eyinti buzoydan, kalçadan salınan südə de:irix’

    Tam oxu »
  • EYLƏ

    (Cəlilabad) o qədər. – Eylə üzimi hardan tapeysən

    Tam oxu »
  • EYLƏTMAX

    (Şəki) saxlamaq, gecikdirmək

    Tam oxu »
  • EYLİ

    (Salyan) başqa, qeyri. – Eyli vaxt olseydi, gə:də <yenə də> dimməzzim

    Tam oxu »
  • EYMANA-EYMANA

    (Qax) fikirləşəfikirləşə

    Tam oxu »
  • EYMƏ

    (Ağcabədi, Basarkeçər, Borçalı, Gədəbəy, Goranboy, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Ucar, Zərdab) bax eğmə

    Tam oxu »
  • EYMƏLƏMMƏX’

    (Kürdəmir, Cəbrayıl) genişlənmək, genəlmək. – Ayaqqabı eymələnib, ayağımda durmur (Kürdəmir)

    Tam oxu »
  • EYMƏMMƏX’

    (Ağbaba, Borçalı, Cəbrayıl, Gədəbəy, Qazax, Mingəçevir, Oğuz, Tovuz) qorxmaq, ehtiyat etmək. – Adam qarannıxda eyməner (Qazax); – Eyməmməx’ oğula yara

    Tam oxu »
  • EYMƏOTU

    (Qax) şüyüd

    Tam oxu »
  • EYNƏ

    (Füzuli) 1. dəfə 2. vaxt

    Tam oxu »
  • EYNİHUT

    (Salyan) eynilə. – Eynihut atasına oxşıyir

    Tam oxu »
  • EYNİMƏX’

    I (Ağdam, Laçın, Şuşa) bax aynımax. – Nənəm çox pisidi, indi yavaşyavaş eyniyir (Ağdam); – Yaram indi eyniyir hələ, də:sən yaxşı olur (Laçın) II (Çənb

    Tam oxu »
  • EYZAN

    I (Füzuli, Mingəçevir, Zərdab) həmişə, daima. – Bu işi eyzan sən görürsən (Füzuli); – Çətin işə eyzan məni buyurursan (Zərdab) II (Ağdam, Bərdə, Cəlil

    Tam oxu »
  • EYZƏN

    I (Bakı) bax eyzan I II (Astara, Bakı, Lənkəran) bax eyzan II. – Hara baxırsan eyzən ağajdığdu (Bakı)

    Tam oxu »
  • Ə:AXLI

    (Gədəbəy, Xanlar) bax ayaxlı. – Ə:axlıyı ma:yəti <mənə gətir> ordan, yayem bu kündələri (Gədəbəy)

    Tam oxu »