(Goranboy, Qazax, Tovuz) bax firəng I
(Salyan) yonucu dülgər aləti. – Fuğa:n ağzı ensiz olur
(Çənbərək) iri rəndə. – Taxdıyı fuqannan sıyırdım
(Dərbənd) atmaq, tullamaq. – Bilmədün, fullat gitsin
(Zaqatala) bax fot. – Habu qozdarın hamısı futidi. Gg
(Dərbənd) buynuzsuz (keçi). – Mənün bir gabaç kəçüm vardi, teregdə bir yarpağ quymeyeydi
(Dərbənd) təzə doğulmuş keçi balası
(Tabasaran) taxtabiti. – Gadreg helesi şeydü ki, adami sabahacan yatmağa qoymeydü
(Borçalı, Tovuz, Şəmkir) bax gap ◊ Gaf eləməx’ – b a x gap eləməx’. – Getdix’ gördüx’ orda adam yığılıf gaf ele:llər (Borçalı)
(Yardımlı) bəlkə, ola bilsin ki. – Gafa gedib, sənin xəbərün yoxdu
(Tovuz, Yevlax) bax gapcıl. – İsgəndər kişi gafcıl adamdı (Yevlax); – Kalvə:li kimi gafcıl adam kəndimizdə tapılmaz (Tovuz)
(Basarkeçər) kiçik otlaq. – Atam gağe:tdi
(Qazax) tənbəl
(Yardımlı) hərdənbir, arabir. – Gahgir gedey baxey
(Dərbənd) bacarıqsız, əfəl
(Zaqatala) qatlı. – Gahlı arxalıx
(Masallı) bax gavar
(Dərbənd) qoyun cinsinin adı. – İstəyən kişi Ağul rayununnən üzüçün gal gətirədü
(Naxçıvan) bax kal I. – Əhməd, sən çox ga:l adamsan ha!
(Bakı) narın kəsilmiş yerində əmələ gələn qaramtıl rəng
(İmişli) dəvə sürüsü
I (Cəbrayıl, Qazax) bax kalladar I II (Laçın) işgüzar (adam) III (Qazax) b ax kalladar II
I (Bakı, Quba) başlı-başına. – Ati gallah bıraxıb, otdi:r (Bakı) II (Çənbərək, Qazax) bax kəllah. – Potuyu gallaha qatıf Fərzalı otarır (Çənbərək)
I (Quba) başlıbaşına. – Heyvannar gallah-gallah utdiyədü II (Quba) 1. topatopa, dəstə-dəstə 2. hissə-hissə
(Qazax) üç tərəfi örtülü, bir tərəfi açıq (tikinti)
(Qazax) nəhəng və kobud (adam)
( Qazax) üç tərəfi örtülü, bir tərəfi açıq (tikinti)
(Meğri) bax kəm IV
(Qax) üstündə xəmir yoğurulan dəyirmi taxta
(Ağdam, Borçalı) məsləhətləşmək
(Quba) körpə gicitkən. – Bizim yerrərdə ganc çux ular
(Ağcabədi, Ağdam, Füzuli, Qazax, Tovuz) söhbət ◊ Gap eləməx’ – söhbət etmək. – Bir sa:t gap eləsəx’ bəsimizdi (Qazax)
(Masallı) paltar
(Şərur) iri və ağır çəkic
(Borçalı) söhbətcil. – Oruc əmi gapcıl adamdı
(Borçalı) söhbət etmək. – İndi biz dağe:dəjeix’, gə birəz gaplaşax
(Xaçmaz, Quba) bax kar II. – Gar bozdamac, çüreg pişirmegçündü (Quba)
(Culfa, Şərur) yun palaz
(Meğri) kobud. – Şıxavızlı Lalazar bir gargubıt adam idi, hamma yəxşi duslığı var idi
(Çənbərək, Qazax) ağac mala. – Böyüx’ bir taxdeyi hər iki ujunnan deşif boyundurux yoğunnuğunda ağaşdar keçirerix’, ona garraf de:rix’, ona ulax qoşuf
(Qazax) ağac mala ilə şumlanmış yeri hamarlamaq, düzəltmək
(Quba) yastıdaban qadın ayaqqabısı. – Hindi garuş giymiyəduğ, ulmiyədü
I (Ağcabədi, Çənbərək, Gədəbəy, Qazax) uçurum, sıldırım. – Əli, malıyözdə, gavdan uçurdarsaη ha! (Gədəbəy) II (Basarkeçər, Tərtər) qaramalı boynundan
(Ordubad) xışın ucunu əymək üçün alət. – Hər əkin vaxdı biz xışdarın ucunu gavaxnan əyirix’
(Bakı) üzüm növünün adı
(Bakı, Cəlilabad, Quba) gərək ki, deyəsən. – Əli, gavar, kəndə gedib (Bakı); – Gavar, Mö:lüd kişi şə:rə gidmağa hazırraşadı (Quba); – Gavar, onu zirdə
(Borçalı) balıq növünün adı. – Gavid balıx qızıl balığınnan yöndü
(Şərur, Zəngilan) gic, ağılsız
(Göyçay, Qarakilsə) qozun və ya fındığın yaşıl qabığı. – Cəvizin gazalı uşaxların ələ:ğin <əl-ayağın> qafqara eliyif; – Gazaldan ip də b
(Borçalı) bax gejəgündüz II