(Çənbərək, Tovuz) məc. – çox yemək. – Əyə, bu ətdən az güfləsəηə (Çənbərək)
(Göyçay, Lerik, Sabirabad, Salyan, Şamaxı) bax güyüm. – Sona gügümdə su gətirirdi (Şamaxı)
(Culfa) dərmək. – Meyvəni gəlib-gedən güjdər
(Füzuli) arğac vermək. – Gücü ağacı qoyub güjülüyürüx’
(Cəbrayıl) cəhd etmək. – Güjürrə, işi qutar
I (Qazax) düymə II (Göyçay) əncir ağacının ilk, birinci meyvəsi III (Gədəbəy) ildırım IV gül qoymağ: (İmişli) məc
(Ordubad) taxıla verilən ikinci su. – Taxıla gülab vırmağın vaxtıdı
(Yardımlı) qardaşarvadı
(Dərbənd) novruzgülü. – Gülba:rək bənövşiynən bir vaxtdə çixədü
(Cəlilabad, Culfa, Qazax, Naxçıvan, Ordubad, Zəngilan) xiyar. – Gülbəsərdən xoşum gəlir (Zəngilan)
(Zəngilan) itburnu
(Bakı) heyva çiçəyi. – Gülbi qutardi, mən heç bi dənə də yiə bilmədim
(Xanlar) bax gülbırnı
(Bakı) gülməli söhbət
(Daşkəsən) kasıblaşmaq, yoxsullaşmaq
I (Bakı) tərtəmiz II (Bakı) zərli sap
(Ağdam, Şəki) şamama. – Üş dənə güləbəsdə alıf, hər uşağa birini verdim (Şəki)
(Ordubad) mürəbbəqabı. – Güləbzay saxsıdan olar, şüşədən olar
(Ordubad) keçmişdə qadınların evdə geydikləri qolsuz qofta. – Güləcəni keşmişdə çox geyərdilər
(Xaçmaz) göycəqarğa
(Culfa) ikinci və üçüncü dəfə biçilən, çalınan yonca
(Ağdam, Xocavənd, Şəki, Yevlax) taxıla verilən ikinci su. – Taxıla güləmbir verdim (Yevlax); – Yazda güləmbir vururdux taxıla, yağınnığ olanda vurmurd
(Mingəçevir) bax güləmbir
(Salyan) eyvan
(Meğri) gülünc. – Belə gülgavaz iş yux idi ki, Eranda dul avrədi də gətirip qaçeydilar
(Füzuli) gözümçıxdıya salmaq, danlamaq. – O, getdiyi evdə onu çox gülgülüyürdülər
(Salyan) şənlik
(Naxçıvan) qızılgül mürəbbəsi. – Gülqəndi çaynan yeyəllər
(Çənbərək) bir nəfəsə içmək. – Sudan yaman güllahladım, genə susalığım qaşmadı
I (Ağdam, Füzuli, Şamaxı) təndir çörəyinin üzündə yanıq qabarcıqlar əmələ gəlmək. – Bir təndir çörəyin hamısı güllədi (Ağdam); – Çörəyim güllədi (Füzu
(Təbriz) xiyar. – Vəxtində yığılman gülləsər saralırı
(Füzuli) üzüm növü
(Ağdam) mıx. – Gülmıx balajasına de:illər
(Daşkəsən, Gədəbəy, Şəmkir, Tovuz) bax gülmıx. – Öyün divarına biriki gülmux çalıf, papağımızı onnan asırdıx (Tovuz)
(Bakı) dəniz sahilində bitən ağyarpaqlı, ətirli bitki adı
(Dərbənd) novruzgülü. – Muğartililər gülpənəgə hələkkar diyədülər
(Bərdə, Tərtər) sarımsağa bənzər bitki adı
(Lənkəran) dördkünc baş yaylığı. – Qıza, Sima, gülşəftəlin hanı?
(Bakı) bax gülçinnig
I (Ordubad) iridamcılı yağış. – Göydən gülül yağır II (Lənkəran) buğdanın içində olan qara acı toxum
(Bakı) təndirdə küt getmiş çörək
(Şahbuz) buğda növü adı. – Gülüsoru payız əkirik
(Tovuz) toyda gəlin gətirilən vaxt verilən yemək. – Gülvəngdən soηra cama:t dağıldı
(Böyük Qarakilsə) hiyləgər (adam)
(Mingəçevir, Naxçıvan, Oğuz) bax güyüm. – A:z, u gü:mi doldur mə: ver (Oğuz); – Gü:m çox su tutur (Naxçıvan)
(Gədəbəy) iri, ağır çəkic. – Qağam daş çıxarmağa geder, gümbülünüzü isde:r
(Çənbərək) bax göməşiməx’. – Əlim-ə:ğim güməşdi, tutəmmədim səni
(Salyan) zibillik. – Bıra şey tökmə, gümmüllük olar
(Başkeçid) titrəmək
(Qazax) bax gumuldamax