(Qazax) qaratorpaq. – Buralar qarasoydu, yaxşı piter taxıl orda
(İmişli) uşaq oyunu adı Qarasu enməx’ (Qazax) – yorulmaq. – Büyün oxartan gəzmişəm kin daneyi, qarasu ənif baldırra:ma
qarasuağ olmağ: (Salyan) dəfn edilmək, basdırılmaq. – Səni görüm ato:un yanında qarasuağ olasan
(Qazax) suluq
(Meğri) bax qarasoran II. – Manım bu qarasuran adamnan zahlam gedey
qaraşax olmax: (Qazax) yağışın çox yağması nəticəsində dən tutmamaq (taxıl haqqında)
(Şəmkir) hədə, hədəqorxu. – Maηa qaratəpbəcəmi gəlirsəη, ə:?
(Qazax, Tovuz) bax qarapüsəx’. – Qaratisəx’ gənə başdadı (Qazax)
(Zaqatala) sübh
(Füzuli, Salyan, Zəngilan) xəstəlik adı (baramaqurdunda). – Qurtdar qaratulux olsa, qırılar (Zəngilan); – Gərək qurda tutdu yarpax vermiyəsən, yoxsa q
(Ağcabədi) qırağı krujevalı döşəkağı. – Mən qaravatqavağı tikirəm
(Salyan) lətifə, məzhəkə. – Qeybalı kişi qaravallidili biləndi; – Əsədbala yaxşı qaravəllidili danışır
(Kəlbəcər) uzun müddət yağan narın yağış. – Qarayağınnıx başdıyanda kəsməx’ bilmir
(Kürdəmir) qarabəniz. – Əhmədin bir qarayandı qızı var
I (İrəvan) məc. zəhmətkeş. – Əyşi, sən ki qarayanıxsan, nədən qorxursan? II (Şamaxı, Şəmkir) yanıb qaralmış
(Daşkəsən) iri damcılı yağış. – Qarayarpax yaznan yayda yağey
(Oğuz) həşərat adı. – Qarayavadı, gözdə, vurar uşağı
(Salyan) şorba, duru yemək
(Qax) yazın ilk ayı. – Qarayaz havalar genə betər oluy
(Basarkeçər) xəstəlik adı (heyvanların yelinində). – Qoyunun qarayelində yelini çürüyür, soηra deşilif tüşür
(Biləsuvar) əbəs yerə. – Qarayola bazara gedeydim
(Cəlilabad) qaratəhər, qaramtıl. – O:n inəyi qarayosınnıydı
(Kürdəmir) baramaqurdunun beşinci yuxusu. – Qarayuxudan so:ra barama:n zəhməti azalır
(Zəngibasar) eybəcər, kifir. – O:n qızı qarazırtığın biridi
(Füzuli) təzə qoyun südü ilə qarın qarışığından hazırlanan sərinlədici içki. – Yaylağe:tdin qarbulağ işmədin, nə ləzzəti
(Qax) ədəd, baş (soğana aiddir). – Qaşuğluğa bax, gör horda bi qarç soğan varmı?
(Salyan) saxsı parçası, qırığı. – Yeri qazanda qarcı cıxdı
(Xanlar) quş adı. – Qarçalax yaxşı oxuyur, quşbazdar onu qəfəsdə saxlıyır
(Zaqatala) kökə
(Qazax) 1. bulanmaq (ürəyə aiddir). – Ürəyim qarçaşer 2. çaxnaşmaq, qarışmaq (havaya, buluda aiddir)
(Ordubad) çarpayının yanındakı divara vurmaq üçün ipək və ya iplikdən toxunmuş parça. – Qarçını çarpayi ya:na vurallar
(Şuşa) qozun, fındığın yaşıl qabığı, narın qabığı; qarğıdalının büründüyü örtük. – Qoz qardağınnan boağ qayrıllar
(Çənbərək, Gədəbəy) çətinliklə otlamaq (otu az olan yerdə). – Mal daη üzünnən axşamatan qardansa, azca kökələr (Gədəbəy)
(Tərtər) siğə qardaş. – Həsən maηa qardaşağadı
(Basarkeçər, Qazax, Şəmkir, Tovuz) 1. sağdış-soldış. – Qardaşdıx biri bəyin sağında, biri solundo:turar (Tovuz) 2
(Cəbrayıl, Şuşa) bax qareyla. – Qarellə nuxud yekəlix’də olur, meyxoş olur (Şuşa)
(Gəncə, Şuşa) yemişan. – Uşaxlar getdilər qareyla yeməyə (Gəncə)
(Ağdam, Cəbrayıl, Şəmkir, Zəngilan, Zərdab) bax qareyla. – Həbil meşədən çoxlu qareylə yığmışdı (Ağdam)
(Qazax, Tərtər, Tovuz) cəftə. – Qarğaburnuyu dəmirçi qayrer (Qazax)
(Bakı) kürək növü
(Ucar) çayır növlərindən birinin adı. – Qarğaçayır sucax yerrərdə pitir; – Qarğaçayırı gamış yaxşı ye:ir
I (Mingəçevir) bax qarqadili II (Borçalı) cəftə. – Qarğadili qapını bağlamaxçın aynado:lar
(Qazax) bax qarqaduzu
(Xanlar) paltar yuyanda istifadə edilən yabanı bitki. – Ay ciji, mən çoxlu qarğasabunu yeri billəm
(Kəlbəcər) bax qarasoran II. – Sən nə qarğasoransaη, ə:?
(Şəki) bax qarquloş. – Qarğuloş yazda gəlir, so:x düşəndə ge:r
(Zaqatala) qarışqa
(Quba) qozun, fındığın yaşıl qabığı; narın qabığı, qarğıdalının büründüyü örtük
(Kəlbəcər) tələsik. – Qarxalı olduğunö:rə oğlan qızdan xavar tutammadı
(Bərdə, Borçalı, Kürdəmir, Qazax, Ucar) bax qari. – Doxdur qan götürəndə adamın qarısın boğur (Kürdəmir); – Toyda iki qarı əti yedim (Ucar)