Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • İPÇƏ

    (Qarakilsə) parça

    Tam oxu »
  • İPƏGƏZƏR

    (Zəngilan) bitki adı. – İpəgəzəri heyvan ye:r

    Tam oxu »
  • İRAGAL

    (Xaçmaz) şumlama zamanı kotanın açdığı şırım. – İragala su düşib, üsdən aşağa axa var

    Tam oxu »
  • İRAĞAC

    (Cəbrayıl) faraş

    Tam oxu »
  • İRAĞBƏTTİ

    I (Qarakilsə, Salyan) layiqli; münasib. – Əşi, irağbətti adam tapbadıη qohum olmağa:?! (Qarakilsə) II (İmişli, Saatlı, Şamaxı) ehtiyatlı, ehmallı

    Tam oxu »
  • İRAH

    (Salyan) yaxşı. – Nolub ona, Avdılla lap irah adamdı

    Tam oxu »
  • İRAQQAZI

    (Kəlbəcər) 1. rahat 2. kefi kök. – İşimi görüb, iraqqazı uzammışam

    Tam oxu »
  • İRAQQI

    (Basarkeçər, Borçalı, Şəki) əlüz sabunu. – İraqqıyı da gəti, qonaxlar əlini yüsün (Borçalı); – Həriyə bi cüt nasqı, bi dənə iraqqı pay göndərmişdilər

    Tam oxu »
  • İRASDA

    I (Cəlilabad) küçə. – Qorxıdan irasdıya çıxa bilmədim; – Küçiyə biz irasda derüg II (Şəki) səliqəli

    Tam oxu »
  • İRAT

    I (Oğuz) kəlağayı. – Pul verim, mə: bir irat al gəti II (Bakı) qıf. – İratı götür <gətir>, süt tökecegəm

    Tam oxu »
  • İRAVANƏPBƏYİ

    (Basarkeçər) yeməli yabanı bitki. – Uşaxlar iravanəpbəyi yığıflar

    Tam oxu »
  • İRAYİC

    (Yardımlı) arxayın. – Yetiseydi irayic işüy görərdün

    Tam oxu »
  • İRBELƏ

    (Bakı) o qədər, bu qədər. – İrbelə adama necə yer tapacegsən?

    Tam oxu »
  • İRÇAL

    (Ağdam, Ağdaş, Ağsu, Bakı, Göyçay, Kürdəmir, Mingəçevir, Oğuz, Saatlı) 1. üzüm mürəbbəsi (Ağdam, Ağdaş, Ağsu, Bakı, Kürdəmir, Mingəçevir)

    Tam oxu »
  • İRDƏLƏMAX

    (Qax, Zaqatala) irisini seçmək

    Tam oxu »
  • İRDƏLƏMƏX’

    (Hamamlı, Qazax) bax irdələmax. – Nə var irdəliyiflər, xırdaları qalıf (Hamamlı)

    Tam oxu »
  • İREYKƏ

    (Salyan) kinayə, rişxənd. – İreykeynən danışıb qəlbin sındırma

    Tam oxu »
  • İREYŞƏNƏ

    (Salyan) rişə. – Bı gül yaxşı ireyşənə atıb, əkilməli vaxtıdı

    Tam oxu »
  • İREZYEZ

    (Qazax) kənd sakinləri dağa köçəndə kənddə qalan gözətçilər

    Tam oxu »
  • İRƏ:BƏTDİ

    (Xaçmaz) bax irağbətti I. – İrə:bətdi iş gör; – İrə:bətdi yirrəşdir

    Tam oxu »
  • İRƏD

    (Biləsuvar, Bakı, Salyan, Culfa, Əli Bayramlı, Füzuli) ləpir, iz. – Gedirsən, ayağu:n irədi qalır (Biləsuvar); – Yer qardı, hələm irəd düşmüyüfdü (Füz

    Tam oxu »
  • İRƏFƏTƏ

    (İmişli, Şərur, Zəngilan) bax irəpətə. – Çörəyi irəfəteynən yafıllar təndirə (İmişli)

    Tam oxu »
  • İRƏFTƏ

    (Zəngilan) bax irəpətə

    Tam oxu »
  • İRƏXANSİLƏ

    (Ağdaş) üzüm növlərindən birinin adı

    Tam oxu »
  • İRƏX’BƏRƏ

    (Zəngilan) üzüm çardağı. – İrəx’bərə meynə atdammaxdan yanadı

    Tam oxu »
  • İRƏKAL

    (Quba) şumlanmış yerin müəyyən hissələrindən çəkilən kiçik şırım, arx

    Tam oxu »
  • İRƏKƏ

    (Culfa) kinayə, rişxənd ◊ İrəkə eləmək – rişxənd etmək. – Ma: irəkə eləməyi navaxdan öyrəmmisən?

    Tam oxu »
  • İRƏLLƏRİ

    (Cəbrayıl, Füzuli) əvvəllər, keçmişdə. – İrəlləri bizdə belə ədət yoxudu (Cəbrayıl)

    Tam oxu »
  • İRƏMƏ

    I (Kürdəmir) rəf. – İrəmədə qabqaşığ saxleyıllar II (Xanlar) xam yer III (Cəbrayıl, Goranboy, Qazax, Tərtər, Tovuz, Yevlax, Zəngilan) 1

    Tam oxu »
  • İRƏMƏLİ

    (Qazax, Tovuz) su çıxmayan yer. – Bizim irəməli yerrərimiz var (Qazax)

    Tam oxu »
  • İRƏMŞƏMƏX’

    (Ağcabədi) qapmaq (it haqqında). – Dəyməsəη, it adamı irəmşəməz

    Tam oxu »
  • İRƏNG

    irəng suyu: (Qazax) yetişənə yaxın qarpız tağına verilən su. – İrəng suyunu verməsəη, qarpız qızarmaz

    Tam oxu »
  • İRƏPƏTƏ

    (Hamamlı) təndirə çörək yapmaq üçün işlədilən alət. – Çörəyi irəpətənin üsdünə qoyuf təndirə yape:llər

    Tam oxu »
  • İRƏŞ

    irəş to:x: (Mingəçevir, Şəki) cins toyuq

    Tam oxu »
  • İRƏŞƏNƏ

    (Əli Bayramlı, Salyan) rişə, kök (ağacda). – Ağacın irəşənəsi dərinə gedib (Əli Bayramlı); – Ağacı irəşənədən çıxardıllar (Salyan)

    Tam oxu »
  • İRƏŞMƏ

    (Gədəbəy, Qazax, Mingəçevir, Salyan, Şahbuz, Tovuz, Yevlax) 1. keçi qılından hörülmüş ip. – Atın irəşməsini həlö:- rüf <hələ hörüf> quta

    Tam oxu »
  • İRƏT

    (Şəki) bax irat I. – Bəsdinin nişannıda beş dənə irət variydi

    Tam oxu »
  • İRƏVZƏ

    (Şahbuz) cəftə. – Qapının irəvzəsini vır

    Tam oxu »
  • İRƏZƏ

    (Ağdam, Ağdaş, Şərur, Cəbrayıl, Mingəçevir, Şəki, Şuşa) bax irəvzə. – Elə hücum elədi ki, qapının irəzəsi çıxdı (Şəki)

    Tam oxu »
  • İRƏZƏLƏMAX

    (Şəki) cəftələmək. – Qapını irəzələ

    Tam oxu »
  • İRFİDƏ

    (Culfa) bax ilfidə

    Tam oxu »
  • İRIXDIMI

    (Cəbrayıl) böyük, iri. – Odunun irıxdımısınnan bir az mq: ver

    Tam oxu »
  • İRİÇÇA:

    (Şamaxı) ehtiyatlı

    Tam oxu »
  • İRİDRAZ

    (Göyçay) ucaboy. – Onda iridraz qızdım

    Tam oxu »
  • İRİLMƏX’

    (Ağdam) böyümək

    Tam oxu »
  • İRİMİG

    (Salyan) iri. – İrimig duzumuz qutarıb

    Tam oxu »
  • İRİN-GİRİN

    (Mingəçevir) yavaş, yavaşyavaş. – Də:rman lap irin-girin işdi:r

    Tam oxu »
  • İRİNC

    (Füzuli) bədbəxt. – İrinc olmuşam ta

    Tam oxu »
  • İRİŞBABA

    (Ağdam, Füzuli) üzüm növlərindən birinin adı

    Tam oxu »
  • İRİŞMAĞ

    I (Quba, Meğri) 1. b a x idəşmax 2. vuruşmaq, dalaşmaq II (Xaçmaz, Quba) yersiz, şitşit gülmək. – Adamun üzünə baxıb irişmə (Xaçmaz)

    Tam oxu »