Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • KASA

    (Balakən) qarağat

    Tam oxu »
  • KASAFUR

    (Ağdam) xain. – Yoldaşına kasafur olan adam həməşə pis günə qalar

    Tam oxu »
  • KASAMAS

    (Şamaxı) kiçik saxsı qabda çalınmış qatıq. – Qazan qatığınnan kasamas yaxşudu; – Kasamasın dadı başqadı

    Tam oxu »
  • KASARAY

    (Meğri) kiçik baş yaylığı

    Tam oxu »
  • KASAVAD

    (Kəlbəcər) bacarıqsız, yarıtmaz. – Bir adamı göndə:rix’ heyvan bejərməyə, görürsən getdi qıçın qırdı, canavara verdi, ona kasavad de:rix’

    Tam oxu »
  • KASİ

    (Quba) təndirin ağzına qoyulan qapaq

    Tam oxu »
  • KASNİ

    (Ordubad, Şamaxı) yabanı dərman bitkilərindən birinin adı. – Həkim xəsdəyə kasni köküni dərman demişdü (Ordubad)

    Tam oxu »
  • KASRI

    (Qax) taxıl saxlanılan qab

    Tam oxu »
  • KAŞ

    (Balakən) bozbaş. – Anam bazardan aldığı ətdən kaş bişirir

    Tam oxu »
  • KAŞAN

    I (Basarkeçər, Başkeçid) qoşqu heyvanlarına qoşub sürüyərək gətirilən böyük ağac, kötük ◊ Kaşan çəhməx’ (Basarkeçər) – böyük ağacları qoşqu heyvanları

    Tam oxu »
  • KAŞGILLAMAX

    (Meğri) xörəyi tez-tez qaşıqlayıb yemək. – Nəhmət bir seyni şiləni iki-üş dayqıya kaşgıllıyırdı

    Tam oxu »
  • KAŞKALA

    (Qax) itburnu

    Tam oxu »
  • KATA

    (Balakən) mal aşığı

    Tam oxu »
  • KATAMAZ

    (Füzuli) yeni doğmuş heyvanın ilk südündən bişirilən yemək

    Tam oxu »
  • KATDA

    (Qax) süd ölçmək üçün qab

    Tam oxu »
  • KATIL

    (Oğuz) qapının çərçivəsi altına qoyulan enli taxta. – Ayağım qapının katılına ilişdi, yıxıldım

    Tam oxu »
  • KATSA

    (Qax) nəhəng, böyük. – Habu katsa kəlin sumuqudu

    Tam oxu »
  • KATTA

    (İmişli) başbilən. – Nənəm irəhmətdik katta arvadıydı

    Tam oxu »
  • KATTA-KATTA

    katta-katta danışmax: (Ağdaş, Salyan, Mingəçevir) yekə-yekə danışmaq. – Məhəmməd çox katta-katta danışan adamdı (Ağdaş)

    Tam oxu »
  • KAV

    kav deyil: (Cəbrayıl, Şərur, Füzuli, Laçın, Zəngilan) hesabdan deyil, düz deyil. – Bı, kav də:l, biz gizdənəndə siz baxırdı͂:z (Zəngilan); – Bax, bı k

    Tam oxu »
  • KAVAL

    (Oğuz) isti paltar

    Tam oxu »
  • KAVCƏ

    (Qax) dişləri tökülmüş (adam)

    Tam oxu »
  • KAVDAN

    (Meğri) qanmaz. – Masdalı kavdan adam dəyidi, yer-yurt bilən adamdı

    Tam oxu »
  • KAVIC

    (Zəngilan) koğuş. – Ağacın kavıcında ilan var

    Tam oxu »
  • KAVLA

    (Meğri) tənəyi dik saxlamaq üçün yerə basdırılan ağac

    Tam oxu »
  • KAVRA

    I (Cəbrayıl, Zəngilan) iri giləli ağ üzüm. – Kavra yaxşı yeməli üzümdü (Zəngilan) II (Meğri) quş biti

    Tam oxu »
  • KAVRAN

    (Naxçıvan) kotanın dəstəyini tutan adam. – Kavran kotanı tutur ki, oyanbıyan getməsin

    Tam oxu »
  • KAYA

    (Qazax) qoyun-quzunun qışda saxlandığı yer

    Tam oxu »
  • KEB

    (Qax) evin bünövrəsi. – İməçi eli:p keb qoyırıx

    Tam oxu »
  • KEC

    (Salyan) tərs, inadkar ◊ Keç düşmeg (Bakı) – ləcləşmək, düşmən kəsilmək. – Heç nedən kec tüşdi məniynən

    Tam oxu »
  • KECEGƏN

    (Qax) bax keseyən. – Kecegənnən törən torba deşən oliy?

    Tam oxu »
  • KECƏ

    (Meğri) meşədəki ağaclarda qurumuş mamırlı budaq. – Xeyrənsə, çatı gəti bu kecəni sındırım

    Tam oxu »
  • KECƏL

    (Tabasaran) ağac gövdəsində əmələ gələn mamır. – Havu teregin gevdəsin kecəl basutdu

    Tam oxu »
  • KE:Cİ

    (Şəki) bax keji. – Baramanı bişirisən, sora oluy imişax, una diyillər ke:ci

    Tam oxu »
  • KECİ

    I (Culfa, Göyçay, Oğuz, Ucar, Zaqatala) 1. b a x keji (Göyçay, Ucar, Zaqatala). – Keci baramadan olur (Culfa) 2

    Tam oxu »
  • KEÇƏBÖ:RÜX’

    (Hamamlı) məzhəkəçi, təlxək. – Kəndirbazın yanında keçəbö:rüx’ olor, cama:tın başını qater

    Tam oxu »
  • KEÇƏLƏĞAZEG

    (Dərbənd) sağsağana oxşar əti yeyilən quş. – Səməndər tüfəngnən keçələğazeg vurmağa kitədü

    Tam oxu »
  • KEÇƏLƏT

    (Ağcabədi, Bərdə, Cəlilabad, İmişli, Kürdəmir) keçid. – Keçələt oradı, körpi yoxdi (Cəlilabad); – Keçələtdən bağa keçirix’ (Bərdə)

    Tam oxu »
  • KEÇƏMCEG

    (Dərbənd) üzüm növü, uzun giləli üzüm. – Şahmarxanın bağında keçəmceg üzümi çux uladı

    Tam oxu »
  • KEÇƏNƏCƏK

    (İmişli) yaşayış, güzəran. – Keçənəcəgimiz sağlığıva yap yaxşıdı

    Tam oxu »
  • KEÇƏPAPAX

    (Şəmkir) təlxək, məzhəkəçi. – Keçəpapax əlliki <əlli iki> oyun çıxardır, adamı güldürür

    Tam oxu »
  • KEÇƏPİÇAX

    (Meğri) qəddar, zalım. – Əlesgar kimin keçəpiçax adam Nüyədidə yux idi

    Tam oxu »
  • KEÇİƏMCƏYİ

    (Ağdam, Bakı, Cəbrayıl, Göyçay, Mingəçevir, Ucar) uzun giləli üzüm növü. – Bizim bağda keçiəmcəyi çoxdu (Cəbrayıl)

    Tam oxu »
  • KEÇİQIRAN

    I (Bakı, Qazax, Şamaxı, Tovuz) martın sonu, aprelin əvvəli (vaxt). – Keçiqıran vaxdı bərk naxoşdamışdım (Bakı) II (Culfa, Salyan) soyuq

    Tam oxu »
  • KEÇİMƏMƏSİ

    I (Basarkeçər) kökü yeyilən bitki. – Gəlin gedəyin keçiməməsi yığıf yemə: II (Cəbrayıl) bax keçiəmcəyi

    Tam oxu »
  • KEÇİPAPAX

    (Ucar) bax keçəpapax. – Keçipapax camahatı çox güldürdü

    Tam oxu »
  • KEÇİRDMƏ

    (Quba) paltara düymə əvəzinə tikilən qarmaqcıq. – Dunun keçirdmələri dəmirdü, bərk uladu

    Tam oxu »
  • KEÇKEÇİ

    (Başkeçid, Borçalı, Hamamlı, Qazax) kol növü. – Keçkeçidən çalğı kəsəllər qapı-baceyi süpürməyə (Hamamlı); – Bı arada meşədə keçkeçi olor (Borçalı)

    Tam oxu »
  • KEFNƏX’

    (Cəbrayıl) hərdəmxəyal

    Tam oxu »
  • KEJİ

    (Bərdə) bişirilmiş barama. – Barama pişir, olur keji

    Tam oxu »