Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • KÜÇ-KÜNAR

    (Şamaxı) künc-bucaq. – Arvad itirdiyi qeyçidən ötəri öyün elliy küç-künarın axtardi, tapa bilmədi

    Tam oxu »
  • KÜÇƏ

    (Basarkeçər) qazmanın girəcəyi. – Kərmeyi küçüyə yığmışam, get onu gəti

    Tam oxu »
  • KÜÇƏĞACİ

    (Tabasaran) arabanı, kirşəni və s. boyunduruğa calayan ağac. – Buyunduruğda bir küçəğaci də ulur

    Tam oxu »
  • KÜÇƏL

    (Zəngilan) bax köçəl I

    Tam oxu »
  • KÜÇƏMANADARGƏLİR

    (Şuşa) güllü ipək parça növü. – Ədəbaz qızdar küçəmanadargəlir ge:rdi

    Tam oxu »
  • KÜÇÜK

    (Ağdaş, Kürdəmir, Mingəçevir) ağacın dibindən qalxan, ətrafında göyərən xırda zoğ. – Bir dənə alça küçüyü aldım (Ağdaş); – Albalı küçüklüyüp (Kürdəmir

    Tam oxu »
  • KÜÇÜKATAN

    (Salyan) qatıq çalınan saxsı qab. – Küçükatanda qatığ çalırığ; – Küçükatan talış tərəfdə çox olır qatığçın

    Tam oxu »
  • KÜÇÜKLƏMƏK

    (Cəbrayıl, Salyan, Göyçay) pöhrələmək, zoğ atmaq. – Alça ağacı çox küçüklüyəndi (Göyçay)

    Tam oxu »
  • KÜÇÜRÜG

    (Quba) uçurum. – Qabağda küçürüg var

    Tam oxu »
  • KÜDİ

    (Sabirabad) bax kudu. – Bu il bostanda küdi çoxdu

    Tam oxu »
  • KÜDRİ

    (Göyçay, İmişli, Salyan, Kürdəmir, Sabirabad, Şamaxı) 1. su çıxmayan yer (Göyçay, Sabirabad, Şamaxı)

    Tam oxu »
  • KÜDRÜ

    I (Qazax, Mingəçevir, Ucar, Zərdab) bax küdri II (Gədəbəy) buxarının qabaq hissəsi. – Qış vaxdı otroydux küdrüdə irəlləri

    Tam oxu »
  • KÜDÜL

    (Cəbrayıl) quyruqsuz. – Bu öküz küdüldü

    Tam oxu »
  • KÜDÜRÜ

    I (Göyçay, Kürdəmir, Ucar) bax küdri. – Əli malları küdürüyə buraxmışdı (Göyçay) II (Ağdaş) təpəcik. – Küdürünün yanındakı sahə hansı birqadanındı?

    Tam oxu »
  • KÜƏN

    (Borçalı, Cəbrayıl) bax küvən. – Dəvənin küəni tamam yağdı (Cəbrayıl); – Küən buğurda olar, mayada olmaz (Borçalı)

    Tam oxu »
  • KÜƏNSAL

    (Təbriz) qüvvətli, güclü. – Cütə həmişə küənsal öküş qoşalla

    Tam oxu »
  • KÜƏR

    I (Ağdam, Basarkeçər, Füzuli, Gəncə, Qazax, Tovuz, Zəngilan, Zərdab) bax küvər I. – Atam səhər küərimizi kəsəcəhdi (Zərdab); – Küərim azarrıyıb, sağal

    Tam oxu »
  • KÜF

    (Cəbrayıl, Füzuli, Lənkəran, Masallı, Ordubad, Zəngilan) bax kuf. – Qızdar küf asıb üçüllər (Zəngilan); – Ağacdan bir küf asmışam, uşaxlar yellənillər

    Tam oxu »
  • KÜFƏ

    (Axalsxi) sırğa. – Küfənin bahalısı pirliyantdan olur

    Tam oxu »
  • KÜFƏN

    I (Naxçıvan) fəqərə sütunu. – Kərəmin küfəni çıxıb II (Cənubi Azərbaycan) bax küvən

    Tam oxu »
  • KÜFƏYƏ

    (Qax) xeyir. – Honnan adam olası doqul, heç kəsə küfəyə verən doqul

    Tam oxu »
  • KÜFLEYLAN

    (Qarakilsə) yelləncək

    Tam oxu »
  • KÜFLƏ

    (Culfa, Laçın, Şərur, Naxçıvan, Ordubad, Şahbuz, İrəvan) bax kiflə. – Küflə olmasa təndir yaxşı yammaz (Şahbuz)

    Tam oxu »
  • KÜFRÜMƏX’

    I (Çənbərək) kökəlmək. – Seydalı küfrüyüf, boynu dömmür; – Zalı yaman küfrüyüf, bildirrəri burnun tussan canı çıxardı II (Çənbərək) suyu çoxalmaq, aşı

    Tam oxu »
  • KÜFÜL

    I (Cəbrayıl, Füzuli) qazma. – Odunu küfülə yığdım (Füzuli); – Əhməd, samanı küfülə yığ ki, üsdünə yağış yağmasın (Cəbrayıl) II (Cənubi Azərbaycan) suy

    Tam oxu »
  • KÜFYERİDƏN

    (Qazax) bax küpyeridən. – Küfyeridən qarı həməşə ara qarışdırar, qo:şunan yola getməz

    Tam oxu »
  • KÜHÜL

    (Xocavənd, Ordubad, Şamaxı) bax küfül I. – Kühülə quzi salallar (Şamaxı)

    Tam oxu »
  • KÜJƏ

    (Zəngəzur) zibillik. – Bizim küjədə bir buranı bitib

    Tam oxu »
  • KÜJƏLİX’

    (Cəbrayıl, Zəngəzur) zibillik. – Sənin küjəlix’də nə işin var?

    Tam oxu »
  • KÜK

    (İmişli) bax küy ◊ Kük yatmağ – bax küy yatmax. – Kük yatanda to:uğ cucə çıxardar. Kük tüşməx’ – b a x küy tüşməx’

    Tam oxu »
  • KÜKƏNƏX’

    (Qazax) mənasız, məqsədsiz yığıncaq. – Kəsmer kükənəyiηiz, gərəx’ bu avaraları yığasıηız başımıza

    Tam oxu »
  • KÜKÜ

    (Oğuz) gicitkənə oxşar xoş ətirli bitki adı

    Tam oxu »
  • KÜKÜNMƏX’

    (Çənbərək) 1. sığınmaq 2. arxalanmaq. – Yavər Usuvaja kükünüf dolanır

    Tam oxu »
  • KÜLATAN

    (Ağcabədi, Ağdərə) xəkəndaz. – Külatannan zivil atırıx (Ağcabədi); – Zivili yığ külatana, apar at (Ağdərə)

    Tam oxu »
  • KÜLBƏ

    (Salyan) nehrənin deşiyi. – Nehrənin külbəsinnən ayran axır

    Tam oxu »
  • KÜLBƏLƏMƏG

    (Şamaxı) təndirin külbəsini bağlamaq. – Bu külbələməg təndiri soyudacağ

    Tam oxu »
  • KÜLÇƏ

    (Ağdaş, Bakı, Gədəbəy, Salyan, Göyçay, Kürdəmir, Qax, Oğuz, Şamaxı, Şəki) 1. qəbir üstə paylanılan halva-çörək (Bakı) 2

    Tam oxu »
  • KÜLÇƏBASAN

    (Ağdaş, Mingəçevir, Şəki) külçəyə naxışlar vurmaq üçün saxsı alət. – Bü:n bir külçəbasan aldım (Ağdaş)

    Tam oxu »
  • KÜLÇƏKƏN

    (Şəmkir) xəkəndaz. – Odu külçəkənnən götürüllər

    Tam oxu »
  • KÜLDƏMƏ

    (Füzuli) ətin sümüksüz, yumşaq hissəsi. – Küldəmə ət kəs gətir

    Tam oxu »
  • KÜLƏ

    (Zəngəzur) quyruqsuz. – Bizim it külədi

    Tam oxu »
  • KÜLƏBASDIM

    (Füzuli) uşaq oyunu adı

    Tam oxu »
  • KÜLƏCƏ

    (Culfa, Meğri, Ordubad, Tovuz) bax küləçə. – Küləcəni ahıl arvatdar geyər (Culfa); – Nənəmin küləcəsi qalır (Ordubad); – Küləceyi qavaxlar çox geyərdi

    Tam oxu »
  • KÜLƏÇƏ

    (Şəki) qolunun ağzına və ya yaxasına xəz dəri qoyulmuş paltar, ləbbadə. – Gelinnıx dö:rünnən qalan var-yox bir dənə küləçəm var, vəssalam

    Tam oxu »
  • KÜLƏFRƏNGİ

    (Cəlilabad, Masallı) külək tutan yer. – İki qapının arasında otıranda deylər ki, küləfrəngidə otıma, so:uğ olar (Cəlilabad)

    Tam oxu »
  • KÜLƏH

    (Dərbənd) bacarıqsız, aciz. – Küləh unə diyellə ki, əvdə də işinü təhərün bilməyədü

    Tam oxu »
  • KÜLƏQUYLAMA

    (Cənubi Azərbaycan) oyun adı. – Küləquylama ən sövgili oyundu

    Tam oxu »
  • KÜLƏM

    (Cənubi Azərbaycan) bitki adı. – Küləmnən bir adam zəhərrəndi

    Tam oxu »
  • KÜLƏN

    (Cəlilabad) uşaq yelləncəyi

    Tam oxu »
  • KÜLƏNÇƏG

    (Yardımlı) yelləncək. – Bi külənçəg qa:r uşağ yellənsün

    Tam oxu »