(Quba) kəpənək
(Basarkeçər, Xocavənd, Qazax, Şəki, Tovuz) bir ovucun içi böyüklükdə daranmış yun. – Piltəni ver ə:rim cəhrədə (Basarkeçər) ◊ Piltə tutmax (Şəki) – yu
I (Basarkeçər) yunu darayaraq ovuc içi böyüklükdə düzəltmək II (Basarkeçər) acıqlandırmaq. – Ə, məni piltələmə!
piltix’-piltix’ olmax: (Xanlar, Şəmkir) parça-parça olmaq. – Çıranın üşşəsi əlimnən tüşdü, piltix’-piltiy oldu (Şəmkir)
I (Cəlilabad, Əli Bayramlı, İmişli, Salyan, Yardımlı) saman qırıntısı. – Xırmanda pin çox qalıb (Əli Bayramlı); – Pini heyvan yeməz (Salyan); – Pini q
(Lənkəran) düyünün içində olan zir-zibil. – Həsən, sən alan düyidə pi:nə çox vardı
(Basarkeçər) öküzləri kotana qoşmaq üçün zəncir. – Pinədan yoğun zəncirdi on-ombeş metirrix’; – Pinədannan yeddi boyun öküz qoşmağ olur
(Şuşa) ipək parça adı (keçmişdə). – Solmaz pintimənigeyməsinnən don tix’dirif
(Göyçay) narın çiçək olan tərəfi
(Ağdam, Cəbrayıl) yabanı bitki adı. – Mən qurdu pirannan şaxladım (Cəbrayıl)
pirdax durmağ: (Şamaxı) yapıxmamaq. – Qıyığı gənnən vır ki, yorğança pirdax dursun
(Zərdab) paltar sərmək üçün ip. – Yuyulmuş paltarları pirəcdən as
(Bakı, Əli Bayramlı) yonqar. – Pirəm ocağda yaxçı yanar; – O pirəmləri yığ, bas piçə (Bakı)
(Tərtər) bax piran. – Pirən qışdax yerrərində çox olur
(Salyan) doyunca. – Lap pirkar yidim, çox sağ ol!
(Dərbənd) bax pilpireg. – Papağində pirpinəg uturmuşdu, hiç xəbəri də yuxdu
(Bakı, Salyan, Şamaxı, Şuşa) azyeyən. – Çimnaz pisdəqarın uşağdı (Salyan); – Əli yaman pisdəqarın adamdı (Şamaxı)
(Şərur) cüzam xəstəliyi
(Tabasaran) bax piskə
(Bakı) qabığı soyulub qurudulmuş əncir
(Gəncə, Şəmkir, Tovuz) dilxor olmaq. – Həsən toyda yaman pisix’di (Gəncə); – Pisix’mə, qardaş adamı daηlıyar da:! (Şəmkir)
(Dərbənd) daban, dəyirman daşlarının işini nizamlayan hissə. – Dəgirman lap iri çəkmağa başlayutdu, piskəni bir az aşağa elə
(İmişli) yeyilmə (yara adı)
I (Meğri) qoyun peyini II (Meğri) qoyun qığı
(Bakı, Gəncə) üzərinə şəkər tozu səpilmiş yağlı qoğal
(Quba) cır meyvə
(Dərbənd) yabanı bitki adı. – Çüdilərün ən daddusi pişigəyağıdən uladu
(Culfa) üzüm növü adı
(İmişli, Qazax, Şəmkir) yabanı bitki adı. – Pişikciynağını do:ğaya tökəllər (Şəmkir)
(Laçın) yabanı bitki adı
(Ucar) narın süpürgə. – Pişiksüpürgəsiynən eyvan süpürrük
(Qğuz) xörək. – Pişintini bulamağ üçün çömçə olur
(Lənkəran) bax peşkan
(Qazax) xörək
pişməcə olmax: (Qazax) istidən səpmək. – Qoltuğuun altı pişməcə oluf
(Qazax) xörək. – Bir az pişmiş var, gəlin yə:x!
(İmişli, Ucar) yabanı bitki adı. – Pişpişə paltara yapışsa, qopbaz (Ucar)
I (Bakı, Qazax, Laçın, Mingəçevir, Zəngilan) bax pişpişə. – Pişpişi lazımsız otdu (Qazax); – Yunda o qədər pişpişi var ki, artdamağ olmur (Zəngilan);
(Bakı) tezyetişən üzüm növü adı
pişro gəlmeg: (Bakı) qarşıqarşıya gəlmək
(Cəlilabad) çərçivə. – Ağuşgənin piti diyəsən əyridi Pit qoyməy (Cəlilabad) – çiy kərpic qoymaq. – Evin uxarısinə pit qoyəndə pit ev de:yük
(Cəlilabad, Masallı) qaz balası
I (Balakən, Zaqatala) 1. tənzif. – Bazara gedirsavsa, mağa beş metir pitə al (Zaqatala) 2. tənzifdən baş yaylığı
(Tovuz) qadın paltarlarında naxış, bəzək. – Pitiyi cavannar düzəldərdi paltarın üsdünə
(Dərbənd) yabanı bitki adı. – Yaninnən keçeydim, pitirağ şalvaruma yapuşdi
(Zaqatala) yarpız
(Qazax) kol adı
(Quba) xoşxasiyyət. – Asıl adama bizdərdə pivas adam diyədülər
(Qazax) paho (ədat). – Piya, nə yaxşı oxuyur!
(Oğuz) alaq otu