(Ağcabədi, Ağdaş, Ağdərə, Füzuli, Qarakilsə) bax somiyə. – Bu kətdə somya yoxdu (Ağcabədi); – Somyada bir kişi oturuf (Ağdərə); – Gördü şəhərə girən y
(Bakı, Barana, Bərdə, Kəlbəcər, Mingəçevir, Şəmkir, Şəki) seçmək, yaxşısını axtarmaq. – Adam hər şeyi sonalamaz (Bərdə); – Bizim Pəri heç sonalamır ki
(Meğri) diqqət yetirmək, fikir vermək. – Adam olan gərəx’ tutduğu işin dal-qabağın heç olmasa sonqulasın (Meğri)
(Qazax) bax sonalamax. – Burda sonulmax olmaz
(Goranboy) zənbil
(Gədəbəy) meşə cığırı. – Soran olmadan düynəsində bu kolluxdan ağaş çıxartmağ olmaz
soraşıx eləməx’: (Ağdaş, Kəlbəcər) soraqlaşmaq, soraq eləmək. – İnəyimiz itəndə soraşıx elədim tappadım (Ağdam); – Dur get, orda soraşıx elə (Kəlbəcər
(Füzuli) soraqlaşmaq, soraq eləmək. – Biz də bir-birimizə sorğunnaşdıx ki, bu nə işdi?
(Qazax) yabanı bitki adı. – Sormux dağda pitər, çiçəyi şirin olar, uşaxlar onu soror, onçu sormux de:llər
I (Ucar) bax soysur. – İmran çox sorsor uşaxdı, adama youşmur II (Göyçay) uzunçu, uzunuzadı danışan
(Ağdam) tikanlı bitki adı
(Cəbrayıl) bax sertov
(Cəbrayıl, Qubadlı, Şahbuz, Şərur, Zərdab) bax sertov. – Bizim yerrərdə yayda sortux geyilməz (Qubadlı); – Böyün də xatalı kimi sortuğumu geymədim, üş
(Cəbrayıl, Qazax, Qarakilsə) əmmək ◊ Sortux vurmax (Yevlax) – əmmək
(Culfa) pencəklik, paltarlıq (parça). – Ge:rəm tükannan sortuxlux parça alam
(Astara, Lənkəran) çil
(Ağcabədi, Basarkeçər, Cəbrayıl, Naxçıvan, Ucar) bax sosur (Cəbrayıl, Ucar); 2. qaşqabaqlı, qaraqabaq (Basarkeçər, Qarakilsə, Naxçıvan); 3
(Şamaxı) bax soysur. – Əmioğli sosurtdi
(Cəlilabad) söndürmək. – Mantor işığı so:udey
(Bərdə, Cəlilabad) qurtarmaq. – Pambux so:uluf qutarannan so:ra yeri şumluyurux (Bərdə); – Hər ağajdə bi:-ki dənə şey qaley, o da hündürdədi, əl çatan
(Bərdə) bax so:ulmax. – Əli bağdan gilası so:udu
(Gədəbəy) bax somu. – Əarvad, so:umu pişir, fətir çiynəməx’dən çiş də qalmadı da: bizdə
(Boçalı) yağış suyunun yığıldığı yer. – So:urğadan apardım malı suladım
I (Ağcabədi, Ağdam, Bərdə, Borçalı, Cəbrayıl, Füzuli, Goranboy, İmişli, Şuşa, Yevlax) 1. b a x savrıx
so:urux atmax: (Mingəçevir) taxılı sovurmaq
(Salyan) narahat olmaq. – Ö:ladın bi şeyi əksik olanda atadan çox ana soutğıyır
(Daşkəsən, Cəlilabad) 1. həvəsdən düşmək 2. incimək. – Siz bizi tənqid eliyəndə heç biz so:utğameydüy (Cəlilabad)
I (Şamaxı) bax so:. II. – Uşağ ot sovlarının arasınnan çiyələy dərdi II (Şərur) bülöv
(Lerik) itiləmək
(Meğri) bax sava
(Basarkeçər) bax savajax. – Sal sovacağı uçuruf
(Lerik) təəssüflənmək
(Ağdərə, Bərdə, Tərtər) bax savlamax. – Ülgücü sovla, yaxşı olsun (Tərtər)
(Cəbrayıl) bax savrıx
(Cəbrayıl, Şərur) bax savrıx
(Şamaxı) tənbəl (adam). – Nə sovulğarsan!
(Çənbərək) tənbəl. – Qaqaş soyğar adamdı
(Qazax) aravuran. – Sən çox soyuğuntu adamsaη
I (Gədəbəy) bax savlamax. – Soylo:fsuηmu gərki:, ay dayı II (Meğri) gizlincə baxmaq. – Əzzəl soyladıla, so:ra girdilə içəri
(Gədəbəy) soyuqqanlı. – Saf soysur adammış İrəsil, qılıxnan-zadnan yoxdu işi; – Soysurun biridi, nə de:səη ona
(Naxçıvan) xəstəlik adı. – O soyuxazar həylə ordan da öldürərdi
(Tovuz) qurtarmaq. – Tuttar ta: soylor, başdarında bir-iki kişmişdən savayı heç şey yoxdu
(Gəncə, Lənkəran, Mingəçevir, Şəmkir) zəifləmək, bihal olmaq, halsızlaşmaq, xəstələnmək. – Xoruz gənə sozalır, azarranıf (Gəncə); – Niyə sozalırsaη? (
(Cəlilabad) 1. kefi pozulmaq 2. xəstələnmək. – Yayda sozanıdı
(Ağdam, Qazax) yabanı bitki adı. – Sozu ormanda olur (Qazax)
(İmişli) əymək
(Gədəbəy) solmaq, saralmaq (yarpağa aiddir). – Cənnət almasının yarpaxları sörpüyüf
(Şamaxı) tələskən. – Sösələy adamı mən hələ belə gördüm
(Çənbərək) əyri, düz olmayan. – Adamın əyği sürçür söt yerdən ot çalanda; – Taxdıyı torpağıη üsdən sötünə ğoy, su yələjəy onda üsdən
(Kürdəmir) bax so:ça. – Yayın istisində söyçə suvu sərin saxliyir